Ofensywa kosowska
W tym artykule Ofensywa kosowska zostanie szczegółowo przeanalizowany w celu zagłębienia się w jego znaczenie, wpływ i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Ofensywa kosowska to temat, który w ostatnich latach cieszy się dużym zainteresowaniem, a jego wpływ obejmuje różne obszary, od technologii po kulturę. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu uwzględnione zostaną różne aspekty związane ze Ofensywa kosowska, takie jak jego historia, ewolucja, implikacje i możliwe scenariusze na przyszłość. Gromadząc dane, opinie ekspertów i krytyczne analizy, ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowej i aktualnej wizji Ofensywa kosowska, aby przyczynić się do debaty i refleksji na ten temat.
| I wojna światowa, front bałkański, część kampanii serbskiej | |||
| |||
| Czas |
10 listopada – 4 grudnia 1915 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik |
zwycięstwo państw centralnych, odwrót Serbów w kierunku Adriatyku | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Ofensywa kosowska, bitwa kosowska 1915 (serb. Косовска битка 1915) – bitwa stoczona w dniach 10 listopada – 4 grudnia 1915 podczas I wojny światowej, pomiędzy armią serbską a bułgarską.
Przyczyny konfliktu
Po wypowiedzeniu wojny Serbii 1 października 1915 armia bułgarska przekroczyła granicę serbską, współdziałając z sojuszniczymi armiami: niemiecką i austro-węgierską. 1 Armia bułgarska (1, 6, 8 i 9 dywizja) skierowała się w stronę Niszu, zaś 2 Armia bułgarska (3 i 7 dywizja) uderzyła na Macedonię wardarską. Działania bułgarskie zmierzały do jednoczesnego uderzenia na Serbów z południa i północy i okrążenia ich w Kosowie.
Przebieg bitwy
W listopadzie 1915 bułgarska 1 Armia sforsowała Moravę i rozpoczęła operację, której celem było zniszczenie armii serbskiej skoncentrowanej w Kosowie. Główne uderzenie bułgarskie skierowano na Nisz i Prisztinę. Tylko w Prokuplju oddziałom serbskim udało się zatrzymać na dwa dni pochód wojsk bułgarskich. Nadzieją dla Serbów był desperacki kontratak w kierunku Vranje-Kumanowo, który miał doprowadzić do połączenia z jednostkami francusko-angielskimi, ale zakończył się niepowodzeniem. 24 listopada do Prisztiny wkroczyły oddziały 6 i 9 Dywizji Piechoty, zaś 29 listopada upadło Prizren. Bitwa zakończyła się 4 grudnia opanowaniem Debaru. W czasie ofensywy kosowskiej Serbowie utracili 30 000 żołnierzy i 199 dział, a także znaczne zasoby sprzętu wojskowego. Jednostki serbskie rozpoczęły odwrót przez góry Albanii w kierunku wybrzeża, skąd miały być przetransportowane na statkach alianckich na Korfu.
Bibliografia
- Andrej Mitrović, Serbia's Great War 1914-1918, West Lafayette, Ind.: Purdue University Press, 2007, ISBN 978-1-55753-476-7, OCLC 85018421.
- Ministerstwo Wojny Bułgarii, Българската армия в Световната война 1915 - 1918, tom. V. Косовската операция, Sofia 1946.