Odrodzenie (tygodnik)
Temat Odrodzenie (tygodnik) ma ogromne znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Wywołało to szeroką debatę i stało się centralnym punktem dyskusji w różnych obszarach. Wpływ Odrodzenie (tygodnik) na nasze życie jest niezaprzeczalny, a jego znaczenie zostało docenione przez ekspertów w tej dziedzinie. W całej historii Odrodzenie (tygodnik) odgrywał ważną rolę, kształtując sposób, w jaki żyjemy i współdziałamy z naszym środowiskiem. W tym artykule zbadamy dzisiaj różne aspekty Odrodzenie (tygodnik) i jego wpływu. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, zanurzymy się w głębokiej analizie, która pozwoli nam lepiej zrozumieć znaczenie Odrodzenie (tygodnik) w naszym życiu.
| |
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Język |
polski |
| Pierwszy numer | |
| Ostatni numer | |
Odrodzenie (1944–1950) – tygodnik, pierwsze w Polsce powojenne pismo społeczno-kulturalne.
Odrodzenie powstało w roku 1944 w Lublinie, następnie było wydawane w Krakowie (1945–1947), a potem w Warszawie (1947–1950). Pismo popierało politykę kulturalną władz[1].
Redaktorami pisma byli:
- Karol Kuryluk, późniejszy minister kultury i sztuki w rządzie Józefa Cyrankiewicza
- Jerzy Borejsza
Z pismem współpracowali między innymi:
- Jerzy Andrzejewski
- Tadeusz Borowski
- Kazimierz Brandys
- Tadeusz Breza
- Bohdan Czeszko
- Stanisław Dygat
- Konstanty Ildefons Gałczyński
- Zygmunt Kałużyński
- Jan Kott
- Leon Kruczkowski
- Juliusz Kleiner
- Maria Kuncewiczowa
- Edmund Osmańczyk
- Jan Parandowski
- Julian Przyboś
- Ewa Szelburg-Zarembina
- Adam Ważyk
- Wojciech Żukrowski
„Odrodzenie” miało duży wpływ na rozwój kultury, a w szczególności literatury po wojnie. W roku 1950 tygodnik został połączony z tygodnikiem „Kuźnica” (1945–1950), a w wyniku tej fuzji powstał tygodnik „Nowa Kultura”[1].