Oblężenie Krakowa (1345)
W tym artykule poznamy fascynujący świat Oblężenie Krakowa (1345). Od swoich początków po dzisiejsze zastosowania, Oblężenie Krakowa (1345) odegrał ważną rolę w różnych obszarach codziennego życia. Poprzez szczegółową analizę zagłębimy się w różne aspekty, które sprawiają, że Oblężenie Krakowa (1345) jest istotnym tematem wartym zbadania. Od korzyści po wyzwania, zajmiemy się różnymi perspektywami otaczającymi Oblężenie Krakowa (1345), oferując kompleksowe spojrzenie, które pozwoli czytelnikowi lepiej zrozumieć jego znaczenie we współczesnym świecie. Dołącz do nas w tej ekscytującej wycieczce po Oblężenie Krakowa (1345) i odkryj wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania.
| wojna polsko-czeska 1345-1348 | |||
 Brama Sławkowska wzmiankowana w 1311 r. | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium |
Królestwo Polskie | ||
| Przyczyna |
atak Kazimierza Wielkiego na Górny Śląsk | ||
| Wynik |
zwycięstwo wojsk polskich | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
 50°03′11,7″N 19°56′38,2″E/50,053250 19,943944
| |||
Oblężenie Krakowa podczas wojny polsko-czeskiej (1345-1348) rozpoczęło się 12 lipca 1345 roku. W ciągu 8 dni oblężenia, Czechom, którymi dowodził oślepły już wtedy król Jan Luksemburski, nie udało się zdobyć miasta.
Odparcie czeskiego ataku rozpoczęło okres 150 lat, w którym polska stolica do końca XV wieku była bezpieczna od wrogów zewnętrznych[1].
Przyczyny oblężenia
Wiosną 1345 roku książę świdnicki Bolko II Mały został najechany przez Jana Luksemburczyka. Kazimierz Wielki w odwecie uderzył w czerwcu na księstwo opawskie doprowadzając do wojny polsko-czeskiej. Z kolei król Czech Jan Luksemburski wyprawił się na leżącą na Górnym Śląsku ziemię wodzisławską. 29 czerwca 1345 roku, stanął obozem pod Wodzisławiem, jednakże Kazimierz Wielki bitwy nie przyjął i wycofał się[2]. Jan Luksemburski zwinął obozowisko i podążył śladem wycofującego się Kazimierza. Pociągnęło to za sobą wyprawę czeską skierowaną na Kraków.
Oblężenie
12 lipca armia czeska dotarła do Krakowa i rozpoczęło się oblężenie miasta. Przekazy źródłowe dotyczące wyprawy czeskiej do Małopolski są bardzo fragmentaryczne i nie pozwalają na pełne odtworzenie przebiegu kampanii[3].
W czasie oblężenia Czesi ponieśli dwie porażki w potyczkach - wydzielony oddział dążący do przyłączenia się do sił oblegających miast został pobity pod Miechowem przez wspierających Kazimierza III Węgrów, a porażka Czechów koło Będzina mogła zostać poniesiona przez inny wydzielony oddział zarówno w drodze na Kraków, jak i podczas odwrotu[3].
Król Czech zawarł w Pyzdrach w dniu 6 września 1345 rozejm z Kazimierzem Wielkim i Bolkiem Świdnickim do dnia 11 listopada tego roku.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Paweł Jasienica, Polska Jagiellonów, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1992, s. 272, ISBN 83-06-01796-X.
- ↑ Kazimierz Popiołek, Historia Śląska pd pradziejów do 1945 roku, Katowice 1972, s.52
- ↑ a b Jerzy Wyrozumski, Dzieje Polski piastowskiej VIII w. - 1370, 1999, s. 329, ISBN 83-85719-38-5.