OK-GLI
W tym artykule zagłębiamy się w fascynujący świat OK-GLI, badając jego liczne aspekty, wpływ na społeczeństwo, jego ewolucję w czasie i znaczenie w obecnym kontekście. Od swoich początków do chwili obecnej OK-GLI odegrał zasadniczą rolę w różnych obszarach, wywołując debaty, refleksje i emocje wśród tych, którzy go doświadczyli. Poprzez szczegółową analizę zbadamy jego wpływ na różne kultury, jego znaczenie w historii i jego projekcję na przyszłość. Nie ma znaczenia, czy OK-GLI to osoba, temat, data czy jakikolwiek inny element, ponieważ jego znaczenie przekracza granice i otwiera nieskończone możliwości zrozumienia jego istoty i wpływu na otaczający nas świat.
| |
| Nazwa |
OK-GLI |
|---|---|
| Oznaczenie |
BST-02 |
| Data pierwszego lotu |
29 grudnia 1984 |
| Data ostatniego lotu |
1989 |
| Liczba zakończonych misji |
25 lotów testowych |
| Status |
Nieczynny, w ekspozycji Technik-Museum Speyer |
OK-GLI (BST-02) – radziecki testowy prom kosmiczny przeznaczony do testów aerodynamicznych, zbudowany w ramach programu Buran. Został skonstruowany w 1984 r.
Charakterystyka
Pojazd ten, w odróżnieniu od amerykańskiego promu Enterprise przeznaczonego do testów atmosferycznych, był wyposażony w 4 silniki turboodrzutowe AL-31. Pozwalały one na start ze zwykłego pasa startowego, podczas gdy Enterprise musiał być wynoszony przez samolot transportowy. Powstał we wczesnych latach 80., zostały na nim przeprowadzone testy lotu poziomego i automatycznego lądowania. Został wyposażony w taką samą aparaturę, jak wahadłowiec przeznaczony do lotu w kosmos (system nawigacyjny, czujniki temperatury, akcelerometry itp.), miał też identyczną aerodynamikę i tak samo położony środek ciężkości. Egzemplarz odbył 25 lotów próbnych.
Prom ma 36 metrów długości, 16 m wysokości (do szczytu statecznika pionowego) i masę ok. 80 ton[1].
Losy po zakończeniu programu
Po rozpadzie Związku Radzieckiego program Buran został zamknięty. W latach 90. prom BST-02, znajdujący się w bazie lotniczej w mieście Żukowski, był prezentowany co dwa lata podczas pokazów MAKS Airshow. W 2000 roku zakupiła go firma Buran Space Corporation (BSC), należąca do australijskiego biznesmena i byłego astronauty Paula Scully-Powera. Był on wystawiony w centrum rozrywkowym Darling Harbour w Sydney i miał być jedną z atrakcji towarzyszących Letnim Igrzyskom Olimpijskim, jednak nie wzbudził większego zainteresowania turystów; firma zrezygnowała z planów organizacji objazdowej wystawy po Australii i stolicach Azji Południowo-Wschodniej. Bankructwo Buran Space Corporation sprawiło, że prom ponownie stał się rosyjską własnością, po czym został wystawiony na licytacji[2]. W 2002 roku znalazł się nabywca, firma Space Shuttle World Tour zarejestrowana w Singapurze. Prom został przetransportowany do Bahrajnu, gdzie był wystawiony podczas letniego festiwalu. Właściciel nie był w stanie pokryć kosztów transportu ani opłat za przechowywanie promu. W latach 2004–2008 prom spoczywał na nabrzeżu w Bahrajnie, ze względu na trwające postępowanie sądowe między Rosją a Space Shuttle World Tour[2]. Wreszcie w 2008 roku prom OK-GLI zakupiło niemieckie muzeum w mieście Spira, Technik-Museum Speyer[1][3]. Transport promu do Europy nie obył się bez problemów, ale ostatecznie prom znalazł się w ekspozycji muzeum[1].
Informacje, że muzeum w Sinsheim zakupiło od Rosjan inny egzemplarz Burana (Buran 2.01)[4] są błędne[2].
Przypisy
- ↑ a b c Spaceshuttle BURAN. Technik-Museum Speyer. .
- ↑ a b c Analog Buran Test Vehicle. aerospaceweb.org. .
- ↑ Russian Space Shuttle Navigates Rhine River. „Der Spiegel”, 2008-07-04. .
- ↑ Current Status – Space Buran 2.01. . .
Bibliografia
- Heinz Elser, Margrit Elser-Haft, Vladim Lukashevich: Buran – History and Transportation of the Russian Space shuttle OK-GLI to the Technik Museum Speyer, two Languages: German and English, 2008, ISBN 3-9809437-7-1
Linki zewnętrzne
- Buran space shuttle and the Energia launcher: Analog shuttle, OK – GLI
- informacje o OK-GLI
- Zdjęcia: , ,