W dzisiejszym świecie Ośrodek Dokumentacji Zabytków to temat, który zyskał duże znaczenie i wzbudził szerokie zainteresowanie społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na codzienne życie ludzi, znaczenie w branży zawodowej czy wpływ na rozwój technologiczny, Ośrodek Dokumentacji Zabytków stał się powracającym tematem rozmów w różnych obszarach. W tym artykule dokładnie przeanalizujemy najważniejsze aspekty Ośrodek Dokumentacji Zabytków i przeanalizujemy jego znaczenie w bieżącym kontekście. Dodatkowo zbadamy jego ewolucję w czasie i możliwy wpływ w przyszłości.
Ośrodek Dokumentacji Zabytków – instytucja założona w 1962 roku w Warszawie, która podlegała Ministerstwu Kultury i Sztuki, miała na celu inwentaryzację i dokumentację zabytków architektury, urbanistyki i zabytków ruchomych. Ośrodek wydaje pisma: „Ochrona Zabytków”, „Teka Konserwatorska”, „Muzealnictwo” i serię Biblioteka Muzealnictwa i Ochrony Zabytków. Działała do 2002 roku.
14 października 2002 roku utworzono Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków poprzez połączenie Ośrodka Dokumentacji Zabytków i Ośrodka Ochrony Zabytkowego Krajobrazu[1]. Tenże Ośrodek od 1 stycznia 2011 zastąpiono Narodowym Instytutem Dziedzictwa[2].