W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Nikoloz Izoria, temacie, który w ostatnich latach zyskał ogromne znaczenie. Nikoloz Izoria to koncepcja, która wywołała debatę i kontrowersje w różnych obszarach, od polityki po technologię, łącznie z kulturą i społeczeństwem w ogóle. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Nikoloz Izoria, przeanalizujemy jego wpływ na nasze codzienne życie i zastanowimy się nad jego znaczeniem w dzisiejszym świecie. Niezależnie od Twojego stanowiska w sprawie Nikoloz Izoria, zapraszamy Cię do dalszej lektury, aby poszerzyć swoją wiedzę na ten temat, który jest dziś tak aktualny.
Data i miejsce urodzenia |
31 sierpnia 1985 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
175 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Nikoloz Izoria (gruz. ნიკოლოზ იზორია; ur. 31 sierpnia 1985 w Poti[1]) – gruziński bokser amatorski, wicemistrz Europy w wadze muszej (do 51 kg), dwukrotny olimpijczyk.
Zdobył srebrny medal w wadze muszej na mistrzostwach Europy w 2004 w Puli, gdzie wygrał w półfinale z reprezentantem Polski Andrzejem Rżanym, a w finale uległ Rosjaninowi Gieorgijowi Bałakszynowi[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 2004 w Atenach wygrał najpierw z Walidem Cherifem z Tunezji, a następnie przegrał z Fuadem Aslanovem z Azerbejdżanu[1].
Odpadł w drugiej walce w wadze muszej na mistrzostwach świata w 2005 w Mianyangu[3]. Na mistrzostwach Europy w 2006 w Płowdiwie odpadł w ćwierćfinale wagi koguciej (do 54 kg) po porażce z Mirsadem Ahmetim z Chorwacji[4]. Przegrał pierwszą walkę w tej kategorii na mistrzostwach świata w 2007 w Chicago[5].
Na igrzyskach olimpijskich w 2008 w Pekinie wystąpił w kategorii piórkowej (do 57 kg). Wygrał pierwszą walkę z Thato Batshegim z Botswany, a w następnej przegrał z Şahinem İmranovem z Azerbejdżanu[1].