Neubrandenburg
Wygląd przypnij ukryj Neubrandenburg i Tollensesee | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj związkowy | |||||
| Burmistrz | |||||
| Powierzchnia |
85,65 km² | ||||
| Populacja (2013-12-31) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
0395 | ||||
| Kod pocztowy |
17033, 17034, 17036 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
NB | ||||
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego  Neubrandenburg
| |||||
Położenie na mapie Niemiec Neubrandenburg
| |||||
 53°33′N 13°16′E/53,550000 13,266667
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Stargarder Tor i Konzertkirche (Kościół Mariacki przekształcony w salę koncertową)
Neubrandenburg (pol. hist. Nowy Branibórz, Branibór Nowy), Vier-Tore-Stadt (pol. Miasto czterech bram) – miasto powiatowe w Niemczech w południowo-wschodniej części Meklemburgii-Pomorza Przedniego na Pojezierzu Meklemburskim, siedziba powiatu ziemskiego Mecklenburgische Seenplatte. Jest położone na północnym skraju jeziora Tollensesee w pobliżu miejsca, gdzie wypływa zeń rzeka Tollense. Miasto obejmuje także wzgórze Datzeberg, na którym wybudowano osiedle bloków mieszkalnych.
Gród Słowian Połabskich był wzmiankowany po raz pierwszy w 939 roku pod nazwą Brennaburg i w 948 roku jako Brendanburg. Fundacja miasta miała miejsce 4 stycznia 1248, kiedy margrabia brandenburski Jan I postanowił wybudować miasto strzegące północnych rubieży jego ziem. Od 1292 r. miasto jest częścią Meklemburgii.
Do dzisiaj zachowały się średniowieczne mury obronne wraz z czterema bramami miejskimi, które są wizytówką miasta („Neubrandenburg – miasto czterech bram”).
Miasto rozwijało się jako ośrodek handlowy aż do wojny trzydziestoletniej (1618–1648), kiedy to pozycja ta została utracona w wyniku nieustannych działań wojennych. Po wkroczeniu szwedzkiej armii Gustawa Adolfa do Niemiec miasto zostało obsadzone garnizonem szwedzkim, ale w 1631 r. zostało odbite przez siły Cesarskiej Ligi Katolickiej, której żołnierze dokonali masakry protestanckich żołnierzy.
Podczas II wojny światowej w granicach miasta Fünfeichen znajdowały się dwa niemieckie obozy jenieckie dla jeńców alianckich różnych narodowości: duży Stalag II-A i przyległy Oflag II-E/67 dla oficerów. W mieście znajdował się także obóz pracy przymusowej dla Sinti i Romów.
W 1945 roku po zajęciu niebronionego i w większości opuszczonego miasta, Armia Czerwona spaliła 80% zabudowy, a setki mieszkańców popełniło samobójstwa. Od tego czasu odbudowano wiele budynków o znaczeniu historycznym. Po wojnie, w latach 1945-1948, obóz specjalny NKWD Nr 9 mieścił się na terenie byłego Stalagu II-A.
Za czasów NRD w latach 1952–1990 stolica okręgu (Bezirk).
W mieście znajduje się stacja kolejowa.
W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, środków transportu, spożywczy, materiałów budowlanych, gumowy oraz farmaceutyczny.
- Caspar David Friedrich – Neubrandenburg w porannej mgle
- Caspar David Friedrich – Wschód słońca nad Neubrandenburgiem
Zabytki i atrakcje
- Neubrandenburg zachował w całości średniowieczne mury miejskie. W murze o wysokości 7 m i obwodzie 2,3 km znajdują się cztery ceglane bramy miejskie z XIV i XV wieku.
- Spośród bram najbardziej imponującą jest Stargarder Tor z charakterystycznym szczytem oraz filigranowymi maswerkami i rozetami.
- Ważnym zabytkiem jest gotycki ceglany kościół Marienkirche (Kościół Najświętszej Marii Panny lub Kościół Mariacki, Konzertkirche), ukończony w 1298 r. Kościół został prawie zupełnie zniszczony podczas wojny w 1945 r., ale został odrestaurowany w 1975 r. i obecnie mieści salę koncertową (otwartą w 2001 r.).
- Najwyższym budynkiem w mieście jest zbudowany w czasie NRD 56-metrowy Haus der Kultur und Bildung (HKB, Dom Kultury i Edukacji), otwarty w 1965 roku. Dzięki smukłemu wyglądowi zyskał przydomek Kulturfinger („palec kultury”).
Inne atrakcje to m.in. Muzeum Regionalne w Neubrandenburgu.
Współpraca zagraniczna
Neubrandenburg posiada następujące umowy partnerskie:
Collegno, Włochy od 1965 r.
Flensburg, Szlezwik-Holsztyn od 1987 r.
gmina Gladsaxe, Dania od 1990 r.
Koszalin, Polska od 1974 r.
Nazaret, Izrael od 1998 r.
Nevers, Francja od 1973 r.
Pietrozawodsk (Петрозаводск), Rosja od 1983 r.- Villejuif, Francja od 1966 r.
Yangzhou, Chińska Republika Ludowa od 1999 r.
Przypisy
- ↑ Antoni Rehman: Niżowa Polska opisana pod względem fizycznogeograficznym. Lwów: Drukarnia Ludowa, 1904, s. 348.
- ↑ ks. Stanisław Kozierowski: Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. T. Zeszyt IIA. Poznań: 1937.brak strony w książce
- ↑ Tytuł miasta.
- ↑ Neubrandenburg, Encyklopedia PWN .
- ↑ Współpraca międzynarodowa.
- Siedziba powiatu: Neubrandenburg
| Miasta | |
|---|---|
| Gminy (Amtsfreie Gemeinde) | |
| Związki gmin (Amt) |
- VIAF: 136040055
- LCCN: n80072355
- GND: 4041712-8
- BnF: 12005240f
- SUDOC: 100979181
- NKC: ge482174
- J9U: 987007550208605171
- PWN: 3946816
- Britannica: place/Neubrandenburg-Germany
- SNL: Neubrandenburg
- Catalana: 0045846
- DSDE: Neubrandenburg