Neolobophorinae

W tym artykule poznamy fascynujący świat Neolobophorinae. Od początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Neolobophorinae był przez lata przedmiotem niezliczonych badań i debat. W miarę postępów w tej dogłębnej analizie odkryjemy wiele aspektów, które przyczyniły się do znaczenia Neolobophorinae w różnych sferach, czy to w kulturze popularnej, nauce, polityce czy jakiejkolwiek innej sferze życia codziennego. Bez wątpienia Neolobophorinae reprezentuje bardzo istotny temat, który zasługuje na zbadanie z różnych perspektyw, aby zrozumieć jego prawdziwy zakres i znaczenie we współczesnym świecie.

Neolobophorinae
Burr, 1907
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

skorki

Podrząd

Neodermaptera

Infrarząd

Epidermaptera

Parvordo

Eteodermaptera

(bez rangi) Eudermaptera
Nadrodzina

Forficuloidea

Rodzina

skorkowate

Podrodzina

Neolobophorinae

Synonimy
  • Eudohrniinae Burr, 1907
  • Eudohrninae Burr, 1907

Neolobophorinaepodrodzina skorków z podrzędu Neodermaptera i rodziny skorkowatych.

Owady o średnich jak na skorki rozmiarach ciała. Kulistawa głowa ma mniej lub bardziej wyraźne szwy lub też jest szwów pozbawiona (u niektórych Neolobophora). Czułki mają pierwszy człon normalnie wykształcony lub podwójnie żeberkowany (Eudohrnia), a pozostałe człony relatywnie krótkie, przy czym czwarty jest wyraźnie krótszy niż trzeci. Szerokość przedplecza jest taka jak głowy. Pokrywy (tegminy) mogą być od dość dobrze wykształconych (u Setocordax) przez krótkie, skrócone po szczątkowe, zredukowane do bocznych klapek (u Tristanella). Śródpiersie jest mniej więcej tak szerokie jak długie, kwadratowe w zarysie. Walcowaty, gładki odwłok ma w przypadku samca ostatni z tergitów zwykle poprzeczny, o krawędzi tylnej niezmodyfikowanej lub wyposażonej w dwa kolce. Przysadki odwłokowe przekształcone są w cienkie, szydłowate szczypce, które u samców mogą być uzbrojone ząbkami na krawędziach wewnętrznych[1].

Przedstawiciele podrodziny zasiedlają krainy: orientalną i neotropikalną[1].

Takson ten wprowadzony został w 1907 roku przez Malcolma Burra[2]. Należy doń 18 opisanych gatunków, zgrupowanych w 5 rodzajach[3][1]:

Przypisy

  1. a b c Henrik Steinmann: Dermaptera: Eudermaptera II. Berlin, Nowy Jork: Walter de Gruyter, 1993, seria: Das Tierreich.
  2. M. Burr. A preliminary revision of Forficulidae (sensu stricto) and Chelisochidae, families of Dermaptera. „Transactions of the Entomological Society”, s. 118, 1907. 
  3. Heidi Hopkins, Michael D. Maehr, Fabian Haas, Lesley S. Deem: subfamily Neolobophorinae Burr, 1907. Dermaptera Species File (Version 5.0/5.0) . .