Narcis Popow

Obecnie Narcis Popow jest tematem na ustach wszystkich. Od wpływu na społeczeństwo po różne implikacje, Narcis Popow przykuł uwagę szerokiego spektrum ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy mówimy o jego wpływie na politykę, ekonomię, technologię czy jakąkolwiek inną dziedzinę, Narcis Popow okazał się tematem wartym analizy i debaty. W tym artykule omówimy niektóre z najważniejszych aspektów Narcis Popow i znaczenie jego obecności na przyszłość. Bez wątpienia Narcis Popow to temat, który będzie nadal budził zainteresowanie i dyskusję w nadchodzących latach, a zrozumienie jego znaczenia w obecnym krajobrazie jest niezwykle istotne.

Narcis Popow
Нарцис Попов
Data urodzenia

3 września 1952

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bułgaria
Halowe mistrzostwa Europy
brąz Katowice 1975 sztafeta 4 × 2 okrążenia

Narcis Popow (bułg. Нарцис Попов, ur. 3 września 1952[1]) – bułgarski lekkoatleta, sprinter.

Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 2 okrążenia (która biegła w składzie: Krasimir Gutew, Popow, Jordan Jordanow i Janko Bratanow) na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach (startowały tylko trzy sztafety). Na halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie Popow odpadł w eliminacjach biegu na 400 metrów[2].

Popow był mistrzem Bułgarii w biegu na 400 metrów w latach 1976–1980[3], a w hali mistrzem swego kraju na tym dystansie w 1978[4].

Pięciokrotnie poprawiał rekord Bułgarii w biegu na 400 metrów do rezultatu 46,65 s, osiągniętego 30 sierpnia 1979 w Poczdamie i dwukrotnie w sztafecie 4 × 400 metrów do czasu 3:07,2 (12 sierpnia 1979 w Atenach)[5].

Przypisy

  1. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook , European Athletics, s. 270 (ang.).
  2. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook , European Athletics, s. 441, 451 (ang.).
  3. ↑ Bulgarian Championships , GBRAthletics (ang.).
  4. ↑ Bulgarian Indoor Championships , GBRAthletics (ang.).
  5. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 28 i 199. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).