Nałokcica
W tym artykule szczegółowo omówimy Nałokcica, temat, który cieszy się dużym zainteresowaniem w ostatnich latach. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie – zanurzymy się w wyczerpującej analizie, która obejmie różne aspekty i perspektywy. Nałokcica to temat o ogromnym znaczeniu, który zasługuje na poruszenie z różnych punktów widzenia, dlatego zagłębimy się w jego implikacje, wpływ na społeczeństwo i jego znaczenie w obecnym kontekście. W tym artykule postaramy się głębiej zagłębić w Nałokcica i zapewnić czytelnikowi szeroką i szczegółową wizję, która pozwoli mu zrozumieć znaczenie i zakres tego tematu.
_MET_29.150.123_001Sept2014.jpg)
Nałokcica (nałokietek, nałokietnik) – część zbroi (najczęściej płytowej) służąca do ochrony łokcia. Nałokcica wchodziła w skład naręczaka.
Źródła ikonograficzne świadczą o pojawieniu się takiej ochrony, jako przywiązywanego na wierzchu wzmocnienia kolczugi, w połowie XIII w.[1] Początkowo miała formę okrągłej tarczki, przytwierdzonej przed łokciem[2]. W latach 1320. pojawiły się ochrony w postaci wklęsłych blach otaczających łokieć i łączonych z sąsiednimi, chroniącymi ramiona i przedramiona (wczesne formy opach i zarękawi). Sto lat później, często przyjmowały rozbudowane i ozdobne formy; pod koniec XV w. na lewą nałokcicę montowano czasem dodatkową, dużą tarczę metalową dla wzmocnienia ochrony[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Andrzej Nadolski: Broń i strój rycerstwa polskiego w średniowieczu. Warszawa: Ossolineum, 1979, s. 89. ISBN 83-04-00108-X.
- ↑ Jean-Denis Lepage: Medieval armies and weapons in western Europe: an illustrated history. Jefferson, N.C.: McFarland Company, 2005, s. 206. ISBN 0-7864-1772-2.
- ↑ R. Ewart. Oakeshott: The archaeology of weapons : arms and armour from prehistory to the age of chivalry. Woodbridge, Suffolk, UK ; Rochester, NY: Boydell Press, 1994, s. 258 i 290. ISBN 0-85115-559-6.