NGC 4889

W tym artykule zajmiemy się tematem NGC 4889, który wzbudził duże zainteresowanie w dzisiejszym społeczeństwie ze względu na jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. NGC 4889 to temat, który wywołał kontrowersje i debaty, a także wzbudził zainteresowanie ekspertów i specjalistów w danej dziedzinie. Idąc tym tropem, zbadamy różne aspekty związane z NGC 4889, badając jego pochodzenie, ewolucję, implikacje i możliwe rozwiązania. Nie ulega wątpliwości, że NGC 4889 stanowi temat o ogromnym znaczeniu w obecnym kontekście, dlatego istotne jest pogłębienie jego zrozumienia i analizy.

NGC 4889
Ilustracja
Galaktyki NGC 4889 (duża z lewej) oraz NGC 4886 (jasna, okrągła, powyżej niej). Zdjęcie z HST.
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

11 kwietnia 1785

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Warkocz Bereniki

Typ

eliptyczna (E)

Rektascensja

13h 00m 08,3s

Deklinacja

+27° 58′ 35″

Odległość

336,6 mln ly (103,2 Mpc[2])

Przesunięcie ku czerwieni

0,02150[1]

Jasność obserwowana

11,5m

Rozmiary kątowe

2,8' × 2,0'

Alternatywne oznaczenia
NGC 4884, UGC 8110, MCG 5-31-77,
ZWG 160.241, DRCG 27-148, PGC 44715
Multimedia w Wikimedia Commons

NGC 4889 (również NGC 4884, PGC 44715 lub UGC 8110) – galaktyka eliptyczna (E), znajdująca się w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki. Jest najjaśniejszą galaktyką gromady galaktyk Abell 1656, nazywanej Gromadą Warkocza Bereniki[1].

Została odkryta 11 kwietnia 1785 roku przez Williama Herschela[3]. Kilka razy obserwował ją też Heinrich Louis d’Arrest. W trakcie jednej z obserwacji (22 kwietnia 1865 roku) niedokładnie obliczył jej pozycję, co zaowocowało błędem i dwukrotnym skatalogowaniem przez niego galaktyki, jako że pozycja ta różniła się od tych z innych obserwacji. John Dreyer, zestawiając swój katalog, błędu tego nie wyłapał i skatalogował obserwację Herschela jako NGC 4889, a obserwację d’Arresta z błędną pozycją jako NGC 4884[4].

W centrum galaktyki znajduje się druga najcięższa znana (2012) supermasywna czarna dziura o masie pomiędzy 5,5 a 37 miliardów mas Słońca (wartość uśredniona 21 mld M☉)[2]. Druga czarna dziura o dużej masie odkryta przez ten sam zespół astronomów znajduje się w centrum galaktyki NGC 3842[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b NGC 4889 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. ↑ a b Nicholas J. McConnell et al. Two ten-billion-solar-mass black holes at the centres of giant elliptical galaxies. „Nature”. 480, s. 215–218, 2011-12-08. DOI: 10.1038/nature10636. arXiv:1112.1078. (ang.). 
  3. ↑ Courtney Seligman: NGC 4889. Celestial Atlas . . (ang.).
  4. ↑ Harold G. Corwin Jr.: NGC 4884 = NGC 4889, NGC 4889 = NGC 4884. Notes on the NGC objects, particularly those missing, misidentified, or otherwise unusual . 2019-01-09. . (ang.).
  5. ↑ Largest black hole discovery reported. cosmosmagazine.com, 2011-12-08. . . (ang.).

Linki zewnętrzne