Dziś NGC 3132 przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu odkrycia NGC 3132 jest przedmiotem debaty, badań i fascynacji. Zarówno eksperci, jak i hobbyści spędzili niezliczone godziny na odkrywaniu tajemnic otaczających NGC 3132, badając jego pochodzenie, wpływ i możliwe konsekwencje na przyszłość. W tym artykule zagłębimy się w intrygujący świat NGC 3132, badając jego znaczenie i znaczenie w różnych obszarach codziennego życia. Dołącz do nas w tej podróży, aby odkryć wszystko, co kryje się za NGC 3132 i jak wpłynęło to na nasze społeczeństwo.
![]() Mgławica planetarna Pierścień Południowy (JWST) | |
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
2 marca 1835 |
Dane obserwacyjne (J2000) | |
Gwiazdozbiór | |
Typ | |
Rektascensja |
10h 07m 01,764s[1] |
Deklinacja |
–40° 26′ 11,06″[1] |
Odległość | |
Jasność pozorna mgławicy |
9,87m |
Rozmiary kątowe |
1,4′ × 0,9′ |
Charakterystyka fizyczna | |
Wymiary | |
Alternatywne oznaczenia | |
Rozerwana Ósemka, Pierścień Południowy, PK 272+12.1, ESO 316-PN27, AM 1004-401, CS=10.1 |
NGC 3132 (znana również jako Rozerwana Ósemka[3] lub Mgławica Pierścień Południowy) – mgławica planetarna znajdująca się w konstelacji Żagla. Została odkryta przez Johna Herschela 2 marca 1835 roku[4]. NGC 3132 znajduje się w odległości około 2000 lat świetlnych od Ziemi i rozciąga na obszarze 0,4 roku świetlnego[2].
Nazwa Mgławica Pierścień Południowy została nadana tej mgławicy ze względu na podobieństwo do pierścienia. Źródłem tej mgławicy jest słabsza z dwóch gwiazd znajdujących się w jej centrum, która w XXI wieku jest widoczna z Ziemi jako biały karzeł. Świecący gaz mgławicy został utworzony z zewnętrznych warstw gwiazdy o masie oszacowanej na 2,86 masy Słońca. Mgławica ta była obiektem badań ze względu na jej nietypową asymetrię. Nietypowy kształt zewnętrznej, chłodniejszej otoczki oraz struktura i położenie chłodnych, włóknistych pasm pyłu biegnących w poprzek NGC 3132 było trudne do wytłumaczenia do czasu wykonania dokładniejszych zdjęć przez teleskop JWST w 2022 roku[5][6]. Na podstawie zdjęć z JWST oraz symulacji grupa naukowców wysnuła wniosek, że mgławica musiała być pierwotnie układem co najmniej czterech gwiazd[6].