Murano

W dzisiejszym świecie Murano jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie na polu zawodowym, Murano stał się punktem zbieżności różnych perspektyw i dyskusji. W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Murano, badając jego liczne aspekty, analizując jego znaczenie w różnych kontekstach i oferując panoramiczny widok, który pozwoli czytelnikowi zrozumieć znaczenie i zakres tego tematu. Dzięki szczegółowej i rygorystycznej analizie rozwikłamy złożoność Murano i zaoferujemy nowe perspektywy, które wzbogacą debatę wokół tego fascynującego tematu.

Murano
ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Włochy

Akwen

Morze Adriatyckie

Położenie na mapie Wenecji
Mapa konturowa Wenecji, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Murano”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry znajduje się punkt z opisem „Murano”
Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej
Mapa konturowa Wenecji Euganejskiej, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Murano”
45°27′27″N 12°21′13″E/45,457500 12,353611
Grupa siedmiu wysp i dzielących je kanałów
Bazylika Santi Maria e Donato
Szkło z Murano

Murano – grupa siedmiu małych wysp włoskich połączonych mostami (często traktowana jako jedna wyspa porozdzielana kanałami), położona na lagunie niedaleko Wenecji, o powierzchni 1,17 km². Murano jest zamieszkiwane od czasów antycznych, obecnie liczy 5,5 tysiąca mieszkańców (2007). Słynie z produkcji szkła, ponadto znajduje się tu wiele zabytków.

Zabytki

  • Katedra Santi Maria e Donato w stylu romańskim
  • Kościół San Pietro Martire
  • Kościół Santa Maria degli Angeli
  • Palazzo Giustinian - muzeum
  • Palazzo da Mula w stylu gotyckim
  • Kościół Santa Chiara
  • Faro di Murano - latarnia morska z 1934 r.

Historia rozwoju wyrobu szkła na wyspach

Wyrabianiem szkła zajmowali się starożytni Grecy i Rzymianie, których szkło było chropowate w dotyku i mętne w kolorze. Dopiero w Wenecji i na Murano, gdzie szkło wytwarzano już od VIII wieku, udoskonalono jego produkcję. Szkło twarde i przezroczyste zostało wynalezione na przełomie XII-XIII w. W roku 1291 została tu założona pierwsza huta szkła[1]. Pod koniec XIII wieku wszystkie piece szklarskie z Wenecji przeniesiono dla bezpieczeństwa na Murano – miało to zapobiec groźbie pożarów w mieście. Obok przedmiotów użytkowych produkowano na Murano także kostki ze szkła dla mozaik. Tradycja sztuki szklarskich wysp znajduje się w muzeum sztuki szklarskiej – Museo Vetrario. Jest to jedyne takie muzeum we Włoszech i jedno z nielicznych w świecie. Są tu ukazane przykłady wszystkich technik, form i wynalazków, a przede wszystkim rzadkie okazy z renesansu, które rozwijały się na Murano od czasów antycznych aż do współczesności, m.in. szkło kryształowe.

18 maja 1810 roku w Murano urodził się Francesco Maria Piave – jeden z librecistów Giuseppe Verdiego, autor m.in. tekstów oper Traviata i Rigoletto.

Od nazwy wysp pochodzi nazwa podwarszawskiej posiadłości Józefa Szymona Bellottiego, od której z kolei wzięła swoją nazwę cała dzielnica (od XVIII wieku nazywana Muranowem)[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Praca zbiorowa, 2006, Wielka Historia Świata, t. 2, Polskie Media Amer.Com, ISBN 83-7425-027-5.
  2. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 273. ISBN 978-83-62189-08-3.

Linki zewnętrzne