Monika Soćko
W dzisiejszym świecie Monika Soćko stał się tematem o ogromnym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Wraz z postępem technologii i zmianami w kontekście społecznym, Monika Soćko zyskuje coraz większe znaczenie, wpływając na podstawowe aspekty codziennego życia. Niezależnie od tego, czy jest przedmiotem badań, bohaterem debat publicznych, czy motorem przemian w różnych obszarach, Monika Soćko wywiera znaczący wpływ na sposób, w jaki ludzie postrzegają świat i odnoszą się do siebie. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ i znaczenie Monika Soćko we współczesnym społeczeństwie, analizując jego implikacje i zasięg w różnych aspektach dzisiejszego życia.
 Monika Soćko, Bydgoszcz 2022 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Tytuł szachowy |
arcymistrz (2008) |
| Ranking FIDE |
2440 (01.04.2023) |
| Strona internetowa | |
Monika Soćko (z domu Bobrowska, ur. 24 marca 1978 w Warszawie[1]) – polska szachistka, arcymistrzyni (WGM) od 1995 r., pierwsza Polka, która otrzymała w 2008 r. najwyższy w szachach tytuł arcymistrza (GM).
Kariera szachowa
Dzieciństwo spędziła w Rybniku. Grać w szachy zaczęła z ojcem mając około pięć lat[2]. Pierwszy sukces odniosła w roku 1988, zdobywając w Timișoarze srebrny medal w mistrzostwach świata juniorek do lat 10. Rok później zajęła IV miejsce w grupie do lat 12 na mistrzostwach rozegranych w Portoryko, zaś w roku 1990 w Fond du Lac (USA) zdobyła drugi srebrny medal mistrzostw świata juniorek (do lat 12). W swojej kolekcji posiada również 3 medale mistrzostw Europy juniorek: złoty (zdobyty w roku 1996 w Rimavskiej Sobocie, do lat 18), srebrny (zdobyty w roku 1997 w Tallinnie, do lat 20) oraz brązowy (zdobyty w roku 1992 w Rimavskiej Sobocie, do lat 14).
W 1992 r. po raz pierwszy wystąpiła w finale mistrzostw Polski seniorek, zajmując IV miejsce. W kolejnych latach w finałowych turniejach wystąpiła wielokrotnie, zdobywając 14 medali: 6 złotych (1995, 2004, 2008, 2010, 2013, 2014), 5 srebrnych (1993, 1998, 2001, 2005, 2011) oraz 4 brązowe (1997, 1999, 2007,2024). Posiada również 9 złotych medali drużynowych mistrzostw Polski, które zdobyła w latach 2000–2006 (reprezentując klub Polonia Plus GSM Warszawa) oraz w latach 2010 i 2013 (w barwach klubu WASKO HetMaN Szopienice Katowice). Jest wielokrotną medalistką mistrzostw Polski w szachach błyskawicznych, m.in. ośmiokrotnie złotą (1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2012, 2013, 2014).
Wielokrotnie reprezentowała Polskę w rozgrywkach drużynowych, m.in.:
- trzynastokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 1994, 1996, 1998, 2000, 2002, 2004, 2008, 2010, 2012, 2014, 2016, 2018, 2022), trzykrotna medalistka: wspólnie z drużyną – srebrna (2016) i brązowa (2002) oraz indywidualnie – złota (2002 – na III szachownicy)[3],
- dwukrotnie na drużynowych mistrzostwach świata (w latach 2007, 2015)[4],
- siedmiokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 2001, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011, 2013); sześciokrotna medalistka: wspólnie z drużyną – złota (2005), dwukrotnie srebrna (2007, 2011) i brązowa (2013) oraz indywidualnie – złota (2005 – na II szachownicy) i srebrna (2005 – za wynik rankingowy)[5],
- na drużynowych mistrzostwach świata juniorów do 20 lat (w roku 1998); medalistka: wspólnie z drużyną – srebrna[6].
Wielokrotnie startowała w mistrzostwach świata (siedmiokrotnie: w latach 2001, 2004, 2006, 2008, 2010, 2012, 2015)[7] oraz mistrzostwach Europy, w 2010 r. zdobywając w Rijece brązowy medal[8].
W latach 2004 i 2005 dwukrotnie zwyciężyła w turnieju Acropolis w Atenach[9]. Jest pierwszą polską szachistką, która na swoim koncie posiada wypełnione trzy normy na męski tytuł arcymistrza: pierwszą zdobyła w roku 2005 w Cappelle-la-Grande, drugą – w Göteborgu (2005), a trzecią – w 2007 w Baku[10], wygrywając bardzo silnie obsadzony turniej (m.in. przed Antoanetą Stefanową, Pią Cramling, Kateriną Lahno i Wiktorią Čmilytė)[11]. Również w 2007 roku zdobyła, w drużynie Monte Carlo, tytuł klubowej mistrzyni Europy[12]. W 2009 r. odniosła duży sukces, dzieląc I m. (wspólnie z Rayem Robsonem, Marijanem Petrowem i Emanuelem Bergiem) w Tromsø (w punktacji dodatkowej była najlepsza i otrzymała nagrodę za I miejsce)[13]. W 2012 r., podczas mistrzostw świata kobiet w Chanty-Mansyjsku, odniosła duży sukces, pokonując w II rundzie ówczesną mistrzynię świata, Hou Yifan z Chin[14][15]. W 2014 r. zwyciężyła w kołowym turnieju w Erfurcie[16].
Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnęła 1 kwietnia 2008 r.: z wynikiem 2505 punktów zajmowała wówczas 11. miejsce na światowej liście kobiet FIDE[17], zostając jednocześnie pierwszą polską szachistką, która przekroczyła granicę 2500 punktów[18].
Życie prywatne
Mąż Moniki Soćko, Bartosz jest czołowym polskim arcymistrzem, medalistą mistrzostw Polski oraz olimpijczykiem. Mają troje dzieci[19].
Przypisy
- ↑ Monika Socko winner in Tromso (interview). .
- ↑ Dorota Witt, Monika Soćko: Męski arcymistrz. Jedyna taka kobieta w Polsce, w: Głos Wielkopolski (Magazyn), 15.1.2021, s. 21
- ↑ OlimpBase. .
- ↑ OlimpBase.
- ↑ OlimpBase. .
- ↑ OlimpBase.
- ↑ World Chess Championship: Index of women players.
- ↑ 11th European Individual Women Chess Championship 2010. .
- ↑ Acropolis: Previous Winners – Women Section. chessfed.gr. ..
- ↑ Grandmaster Title Application: Socko, Monika.
- ↑ Monika Socko gewinnt in Baku 2007.
- ↑ Linex and Monte-Carlo are European Team Champions 2007.
- ↑ Arctic Chess Challenge 2009. .
- ↑ PZSzach.org: Historyczne zwycięstwo Moniki Soćko!
- ↑ Polska szachistka Monika Soćko pokonała mistrzynię świata!
- ↑ Internationales Grossmeisterturnier / Erfurter Frauenschachfestival 2014.
- ↑ Top 50 Women April 2008. .
- ↑ FIDE World Top Chess Player: Socko, Monika.
- ↑ Interview with Monika Socko, winner of the Arctic Challenge.
Bibliografia
- ChessBase Megabase 2008
- Individual Calculations: Socko, Monika (ang.)
Linki zewnętrzne
- Monika Soćko – wybrane partie szachowe (ang.)
- Monika Soćko – profil na stronie FIDE (ang.)
- Monika Soćko w Encyklopedii Szachy w Polsce
- Nasza rodzina jest „zaszachowana” – rozmowa z Moniką Soćko. sportowefakty.pl. .