Miroslav Vitouš

W dzisiejszym świecie Miroslav Vitouš to kwestia, która zyskała znaczenie w różnych sferach społeczeństwa. Od polityki po kulturę popularną, Miroslav Vitouš przykuwa uwagę wszystkich typów odbiorców. Z wpływem wykraczającym poza granice geograficzne, Miroslav Vitouš stał się punktem odniesienia dla zrozumienia współczesnej panoramy. W tym artykule szczegółowo zbadamy to zjawisko, analizując jego implikacje i konsekwencje w różnych obszarach. Od jego powstania do przyszłej prognozy, Miroslav Vitouš zasługuje na szczegółowe zbadanie, aby zrozumieć jego dzisiejszy wpływ.

Miroslav Vitouš
Ilustracja
Miroslav Vitouš w 2017 roku
Imię i nazwisko

Miroslav Ladislav Vitouš

Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1947
Praga

Instrumenty

gitara basowa, kontrabas, fortepian, keyboard, skrzypce

Gatunki

jazz, fusion, funk

Zawód

muzyk, kompozytor

Zespoły
Weather Report
Miroslav Vitous Group
Junior Trio
Strona internetowa

Miroslav Vitouš (ur. 6 grudnia 1947 w Pradze[1]) – czeski kontrabasista oraz basista jazzowy, znany ze swojej dużej aktywności na amerykańskiej scenie jazzowej. Uwagę zwrócił na siebie po wydanym 1968 albumie Now He Sings, Now He Sobs, gdzie zagrał obok Chick Corea oraz Roya Haynesa. Jako lider zadebiutował w 1969, kiedy wydał album Infinite Search, na którym znaleźli się również tacy muzycy jak John McLaughlin, Joe Henderson, Herbie Hancock, Jack DeJohnette oraz Joe Chambers. Miroslav Vitouš był współzałożycielem grupy muzycznej Weather Report, z którą nagrał cztery albumy. Zespół opuścił w 1973[2][3].

Pod koniec lat 80. powrócił do Pragi, gdzie mieszka do dzisiaj[2].

Dyskografia[4]

" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

Jako lider[5]

" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

Jako sideman

z Weather Report[6]

  • Weather Report (1971)
  • I Sing the Body Electric (1972)
  • Live in Tokyo (1972)
  • Sweetnighter (1973)
  • Mysterious Traveller (1974)

z Roy Ayers

  • Stoned Soul Picnic (1968)

z Wayne Shorter

z Chick Corea

z Larry Coryell

  • Spaces (1970)
  • Dedicated to Bill Evans and Scott LaFaro (1987)

z Jack DeJohnette

  • The DeJohnette Complex (1969)

z Jan Garbarek

  • StAR (1991)

z Stan Getz

  • The Song Is You (1969)

z Herbie Mann

  • Windows Opened (1968)
  • The Inspiration I Feel (1968)
  • Memphis Underground (1969)
  • Stone Flute (1969)
  • Live at the Whisky a Go Go (1969)

z Terje Rypdal

  • Terje Rypdal/Miroslav Vitous/Jack DeJohnette (1978)
  • To Be Continued (1981)

z Sadao Watanabe

  • Round Trip (1974)

z Laszlo Gardony

  • The Secret (1988)

z Between the Times

  • Octagon (2007)

z Polajka, Nikolaj Nikitin ensemble

  • Tales from my Diary (2014)

Przypisy

Linki zewnętrzne