Minucjusz Feliks

W dzisiejszym świecie Minucjusz Feliks stał się stałym tematem rozmów. W miarę rozwoju społeczeństwa znaczenie Minucjusz Feliks staje się coraz bardziej widoczne w różnych aspektach życia codziennego. Wykazano, że od miejsca pracy po życie osobiste Minucjusz Feliks ma znaczący wpływ na sposób, w jaki ludzie wchodzą w interakcje ze sobą i przebieg różnych sytuacji. Przez lata Minucjusz Feliks wywołał debatę i refleksję i okazał się istotnym tematem w obecnym kontekście. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom Minucjusz Feliks i przeanalizujemy jego wpływ na różne obszary współczesnego życia.

Minucjusz Feliks
Marcus Minucius Felix
Data śmierci

~ 250

Zawód, zajęcie

prawnik, pisarz

Wyznanie

chrześcijaństwo

Cytaty w Wikicytatach

Minucjusz Feliks (Marcus Minucius Felix) – pisarz rzymski z II/III wieku n.e., jeden z pierwszych piszących po łacinie apologetów chrześcijańskich, z wykształcenia prawnik[1].

Twórczość

Nic nie wiadomo o życiu Minucjusza Feliksa, nawet czas powstania jego dzieła jest określany w dużym przybliżeniu na lata 150-270 AD. Prawdopodobnie pisarz pochodził z północnej Afryki[1]. Jedynym znanym utworem jego autorstwa jest wzorowany na cycerońskich dialogach Oktawiusz: rozgrywająca się w Ostii rozmowa o chrześcijaństwie pomiędzy poganinem Cecyliuszem Natalisem (Caecilius Natalis), chrześcijaninem Oktawiuszem Januariuszem (Octavius Januarius) i autorem[1]. Natalis zarzuca chrześcijaństwu dogmatyzm, odrzucenie starożytnych rzymskich religii oraz niemoralność. Oktawiusz broni zaś chrześcijaństwa, próbując dowieść nieśmiertelności Boga w wymiarze moralnym i filozoficznym, a nie dogmatycznym[1]. Podpierając się argumentami filozoficznymi akcentuje bliskość chrześcijańskiego monoteizmu z ideami stoików. Oktawiusz był tekstem adresowanym do elit rzymskich mającym je przekonać o podobieństwach łączących nową wiarę ze światem kultury klasycznej. Dialog ma charakter protreptyku, a więc zachęty (w tym wypadku do przyjęcia chrześcijaństwa).

O Minucjuszu Feliksie wspominają także Laktancjusz[2] i święty Hieronim[3] jako o znamienitym adwokacie rzymskim - Romae insignis causidicus.

Wydania

Wydania krytyczne

  • F. Sabaeus-Brixianus, oznaczony symbolem Bk. VIII. - razem z dziełami Arnobiusza (Rzym, 1543).
  • F. Balduinus, pierwsze osobne wydanie (Heidelberg, 1560)
  • Jacques Paul Migne, PL t. 3, 239
  • Hubert Ashton Holden, (1853)
  • Karl Felix Halm in Corp. Scr. Lcd. Lat. (Wiedeń, 1867)

Przekłady polskie

  • Oktawiusz w: Apologie. M. Szarmach, A. Świderkówna, J. Sołowianiuk (przekład); M. Szarmach, J. Sołowianiuk (wstępy i oprac.); E. Stanula (red.). Warszawa: ATK, 1988, seria: PSP 44.
  • Oktawiusz. J. Sajdak (przekład). Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza. Wydział Teologiczny, 2001, s. 100, seria: POK 2. ISBN 83-86360-63-1.

Przypisy

  1. ↑ a b c d Praca zbiorowa: Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 489–490. ISBN 83-01-03529-3.
  2. ↑ Por. Divinae institutiones V,1
  3. ↑ Por. De Viris Illustribus, 58

Bibliografia