Min Aung Hlaing
We współczesnym świecie Min Aung Hlaing zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, rolę w kulturze popularnej czy znaczenie w środowisku akademickim, Min Aung Hlaing stał się powracającym tematem rozmów. W rzeczywistości nie jest zaskakujące, że Min Aung Hlaing jest przedmiotem debaty i analiz w wielu obszarach, ponieważ jego wpływ rozciąga się na wiele aspektów współczesnego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy zjawisko Min Aung Hlaing, zajmując się jego różnymi aspektami i analizując jego znaczenie w obecnym kontekście.
_(cropped_2).jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 lipca 1956 |
|---|---|
| Przewodniczący Rady Administracji Państwowej | |
| Okres |
od 2 lutego 2021 |
| Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
| Poprzednik | |
| Premier Mjanmy | |
| Okres |
od 1 sierpnia 2021 |
| Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
| Poprzednik |
urząd zniesiony |
.jpg)
| |
 starszy generał
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 lipca 1956 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
_of_Myanmar.svg){kind=small}
Min Aung Hlaing (birm. မင်းအောင်လှိုင်; ur. 3 lipca 1956 w Tawè[2][3]) – mjanmański prawnik i wojskowy, starszy generał, głównodowodzący Sił Zbrojnych Mjanmy od 2011[4][5].
W 2021 roku wraz z grupą podległych mu wojskowych dokonał udanego zamachu stanu w Mjanmie, przejmując władzę w kraju[6][7][8]. W sierpniu 2021 mianował się premierem, a w lipcu 2024 prezydentem Mjanmy[9].
Życiorys
Ma wykształcenie prawnicze, jest absolwentem Uniwersytetu Ranguńskiego[10][11]. Ukończył Akademię Obrony Mjanmy w 1977 ze stopniem porucznika. Służył jako oficer w lokalnych strukturach sił lądowych w stanach Mon oraz Szan, gdzie dowodził także jako pułkownik w walce przeciwko producentom opium na terenie Złotego Trójkąta. Był kluczową postacią w wypracowaniu porozumień pokojowych z secesjonistami ze stanu Szan oraz już jako generał dowodził siłami birmańskimi w walkach przeciwko Armii Narodowego Sojuszu Demokratycznego w regionie Kokang, także w stanie Szan[12]. Był zaangażowany w Konflikt etniczny z mniejszością Rohindżów, podczas którego bronił działania armii[13].
Od 2010 obejmował stanowiska kolejno naczelnika kwatery głównej, sił powietrznych i marynarki wojennej, a 3 lata później otrzymał stopień starszego generała, najwyższy w Mjanmie. 1 lutego 2021 po zamachu stanu na rok wprowadzony został stan wyjątkowy, na okres którego tymczasowy prezydent Myint Swe przekazał władzę w kraju Min Aung Hlaingowi[13][12].
Według Indeksu Demokracji z 2022 Mjanma pod rządami Min Aung Hlainga jest po Afganistanie, drugim najbardziej autorytarnym reżimem na świecie[14].
Departament Skarbu USA, rząd Kanady i Rada Unii Europejskiej nałożył na Hlianga z powodu poważnych naruszeń praw człowieka w Mjanmie, szereg sankcji obejmujących m.in. zamrożenie aktywów finasowych oraz zakaz wjazdu na ich terytorium[15][16][17].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Tajlandii[18]
- Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Słonia Białego (Tajlandia)[19]
- Medal Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej[20]
- Order za Służbę Wojskową I klasy (Malezja)[21]
Przypisy
- ↑ Jako prezydent Mjanmy
- ↑ The game of Myanmar’s Senior General , The Myanmar Times, 19 lutego 2020 .
- ↑ Min Aung Hlaing: the heir to Myanmar’s military junta , France 24, 1 lutego 2021 (ang.).
- ↑ Commander-in-chief of Myanmar Defence Forces visits Eastern Naval Command, „The Economic Times” .
- ↑ Military Chief’s Family Members Spend Big on Blockbuster Movies, Beauty Pageants , Myanmar NOW (ang.).
- ↑ Andrew Nachemson, What’s Next for Myanmar , Foreign Policy (ang.).
- ↑ Pucz w Birmie. Laureatka pokojowego Nobla zatrzymana, wojsko wprowadza stan wyjątkowy "na rok" , gazetapl (pol.).
- ↑ Myanmar coup: Aung San Suu Kyi detained as military seizes control, „BBC News”, 1 lutego 2021 (ang.).
- ↑ The leader of Myanmar's army government is named acting president so he can renew state of emergency , The Independent, 22 lipca 2024 (ang.).
- ↑ Myanmar army chief Min Aung Hlaing was headed for retirement before coup , South China Morning Post, 2 lutego 2021 (ang.).
- ↑ Explainer: All Eyes on Myanmar Army Chief Min Aung Hlaing as Military Seizes Power , US News, 31 stycznia 2021 (ang.).
- ↑ a b Myanmar coup: Min Aung Hlaing, the general who seized power. bbc.com. . (ang.).
- ↑ a b Min Aung Hlaing: the heir to Myanmar’s military junta. france24.com. . (ang.).
- ↑ Min Aung Hlaing Is on the 2023 TIME 100 List | TIME , web.archive.org, 16 kwietnia 2023 .
- ↑ United States Targets Leaders of Burma’s Military Coup Under New Executive Order | U.S. Department of the Treasury , web.archive.org, 13 kwietnia 2021 .
- ↑ Canada Gazette, Part 2, Volume 155, Number 5: Regulations Amending the Special Economic Measures (Burma) Regulations , web.archive.org, 11 kwietnia 2021 .
- ↑ Myanmar/Burma: EU sanctions 11 people over the recent military coup and ensuing repression - Consilium , web.archive.org, 22 marca 2021 .
- ↑ Burmese Military Chief Receives Top Thai Honor , The Irrawaddy, 31 maja 2013 (ang.).
- ↑ Thailand decorates Myanmar's army chief amid Rohingya crisis , Reuters, 17 lutego 2018 (ang.).
- ↑ Military chief awarded Medal of the Ministry of Defence of Russia , Eleven Media Group Co., Ltd (ang.).
- ↑ Revoke military awards given to Min Aung Hlaing , Burma Campaign UK (ang.).
| Premierzy |
|
|---|---|
| Szefowie Rządu |
|
| Premierzy |
|
.svg){kind=small}
| Szefowie państw |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Szefowie państw nieuznawanych | |||||
| Szefowie rządów |
| ||||
| Szefowie rządów państw nieuznawanych |
