Milton Viera
Dziś znaczenie Milton Viera w naszym życiu jest niezaprzeczalne. Niezależnie od tego, czy jest to kontrowersyjny temat, gwiazda, wydarzenie historyczne czy jakikolwiek inny istotny element, Milton Viera ma moc wpływania na sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. W tym artykule w pełni zbadamy wpływ, jaki Milton Viera wywarł na dzisiejsze społeczeństwo i jak ukształtował nasze opinie, zachowania i decyzje. Od pojawienia się na scenie publicznej po znaczenie na poziomie osobistym, Milton Viera pozostawił niezatarty ślad, który zasługuje na szczegółowe zbadanie.
 Milton Viera (1968) | |||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Milton Viera Rivero | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
175 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Pozycja |
rozgrywający | ||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Milton Viera Rivero (11 maja 1946) – piłkarz urugwajski noszący przydomek Tornillo, rozgrywający. Wzrost 175 cm, waga 73 kg. Syn trenera Ondino Viery.
Jako piłkarz klubu Club Nacional de Football wziął udział razem z reprezentacją Urugwaju w finałach mistrzostw świata w 1966 roku, gdzie Urugwaj dotarł do ćwierćfinału. Zagrał w trzech meczach – z Anglią, Francją i Meksykiem.
Nigdy nie zagrał w turnieju Copa América.
Początkowo grał w Nacionalu, skąd w 1968 wypożyczony został do argentyńskiego klubu z Buenos Aires Boca Juniors. Po powrocie do kraju został piłkarzem klubu CA Peñarol.
Grając w klubach Peñarol i Nacional rozegrał w Pucharze Wyzwolicieli 56 meczów i zdobył 6 bramek[1]. Dwukrotnie dotarł do finału (raz z Nacionalem w Copa Libertadores 1967 i raz z Peñarolem w Copa Libertadores 1970) i trzykrotnie do półfinału (raz z Nacionalem w Copa Libertadores 1966 i dwukrotnie jako piłkarz Peñarolu – w Copa Libertadores 1969 oraz Copa Libertadores 1972)[2].
W 1972 wyjechał do Grecji, gdzie występował w barwach Olympiakos SFP i AEK Ateny, zdobywając 5 razy tytuł mistrza Grecji (trzykrotnie z Olympiakosem – w 1973, 1974, 1975 oraz dwukrotnie w AEK – w 1978 i 1979) oraz dwukrotnie Puchar Grecji (z Olympiakosem – w 1973 i 1975).
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi Mundiali, Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, str. 184
