Mikołaj Kościelecki (zm. 1479)
W tym artykule poruszony zostanie temat Mikołaj Kościelecki (zm. 1479), który był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Mikołaj Kościelecki (zm. 1479) to istotny temat, który przykuł uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego wpływ na obecne społeczeństwo. Przez lata Mikołaj Kościelecki (zm. 1479) wywołał sprzeczne opinie i był przedmiotem badań i studiów, które miały na celu pełne zrozumienie jego implikacji. W tym artykule przeanalizujemy kontekst historyczny, różne perspektywy i możliwe rozwiązania lub zalecenia dotyczące Mikołaj Kościelecki (zm. 1479), w celu zapewnienia pełnego i wzbogacającego przeglądu tego tematu.
 Ogończyk | |
| Data urodzenia |
ok. 1405 |
|---|---|
| Data śmierci |
1479 |
| Ród | |
| Rodzice | |
| Dzieci | |
| Administracja |
chorąży bydgoski |
Mikołaj Kościelecki, Mikołaj z Kościelca, herbu Ogończyk (ok. 1405–1479) – chorąży bydgoski (1433), chorąży brzeskokujawski (1434), kasztelan bydgoski w latach 1448–1453, kasztelan inowrocławski (1453), wojewoda inowrocławski (1453), starosta dobrzyński (1453), wojewoda brzeskokujawski (1457), starosta malborski (1476-1478), starosta brodnicki w latach 1456–1461[1], dziedzic dóbr kujawskich, stronnik Kazimierza IV Jagiellończyka, jeden z realizatorów jego pruskiej polityki.
Życiorys
Urodził się około 1405 roku (lub 1410) jako syn Janusza – wojewody inowrocławskiego i starosty dobrzyńskiego. Jego bratem był Jan Kościelecki (ok. 1415-1475) wojewoda inowrocławski.
Po ojcu odziedziczył dobra na Kujawach. Był ojcem Mikołaja Kościeleckiego (biskupa chełmskiego). Jego synem był też Jan Kościelecki (ok. 1435–1498) – wojewoda inowrocławski. Wnukiem zaś był Mikołaj Kościelecki (ok. 1485-1535) wojewoda kaliski. W 1445 roku za pozwoleniem króla Kazimierza Jagiellończyka lokował miasto Skępe. W przywileju lokacyjnym napisał: „Chcąc przyprowadzić do dobrych użytków dziedzictwo swoje koło jeziora zwanego Święte, za przyzwoleniem Najjaśniejszego Króla, Nowe Miasto, na nowym siedlisku ustanowić i założyć.” W swoich posiadłościach wprowadzał gospodarkę folwarczną.
W 1449 r. kontrolował z ramienia króla dobra biskupów kujawskich znajdujące się na Pomorzu pod panowaniem zakonu. Z kolei 26 maja 1450 r. znajdował się w gronie pięciu dygnitarzy w Brodnicy przyjmujących od nowego wielkiego mistrza zakonu przysięgę zachowania pokoju brzeskiego. Był świadkiem wydania statutów nieszawskich przez króla Kazimierza IV Jagiellończyka w 1454 roku[2]. Był sygnatariuszem i gwarantem[3] aktu pokoju toruńskiego 1466 roku[4]. Pieczęć Mikołaja Kościeleckiego ze Skępego umieszczono przy dokumencie traktatu toruńskiego z dnia 19 października 1466 roku. W polu pieczęci na pochylonej tarczy herb Ogon, nad tarczą hełm z labrami, w klejnocie para wzniesionych ramion w rękawach z dzwoneczkami, dłonie rozłożone w słup.
Zmarł w 1479 roku.
Przypisy
- ↑ Senatorowie świeccy, podskarbiowie i starostowie Prus Królewskich: 1454-1772. Toruń 1921, s. 62.
- ↑ Jan Wincenty Bandtkie, Ius Polonicum: codicibus veteribus manuscriptum et editionibus quibusque collatis, Warszawa 1831, s. 291.
- ↑ Antoni Gąsiorowski, Polscy gwaranci traktatów z Krzyżakami XIV–XV wieku, w: Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 2-3, 1971, s. 259.
- ↑ Volumina Legum, t. I, Petersburg 1859, s. 101.
Bibliografia
- M. Biskup, Kościelecki Mikołaj h. Ogończyk, wojewoda brzesko-kujawski, Polski Słownik Biograficzny, t. 14, s. 413–414.
- Fałkowski, Elita władzy, s. 21–22, 122, 146.
- J. Bieniak, Kościelecki Mikołaj h. Ogon, SBPN, t. 2, s. 470–474.
- Szybkowski, Uwagi do genealogii, s. 105–136.
