W tym artykule poruszony zostanie temat Mieczysław Sołtys, który stał się bardzo istotny we współczesnym społeczeństwie. Z różnych obszarów Mieczysław Sołtys stał się tematem zainteresowania i debaty, generując sprzeczne opinie i różne perspektywy. Ważne jest, aby dokładnie przeanalizować aspekty związane z Mieczysław Sołtys, jego wpływem na życie codzienne, jego ewolucją w czasie i jego znaczeniem w bieżącym kontekście. W tym artykule będziemy starali się przedstawić szeroką i krytyczną wizję Mieczysław Sołtys, w celu promowania głębokiej refleksji na ten temat.
![]() Mieczysław Sołtys na pocztówce wydanej we Lwowie, | |
Data i miejsce urodzenia |
7 lutego 1863 |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci |
11 listopada 1929 |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Mieczysław Sołtys (ur. 7 lutego 1863 we Lwowie, zm. 11 listopada 1929 tamże) – polski kompozytor, dyrygent, pedagog i organizator życia muzycznego.
Urodził się w rodzinie Józefa (1836–1887), urzędnika, i Michaliny z Łyczkowskich (1836–1915)[1]. Po ukończeniu szkoły ludowej i gimnazjum, od 1881 kształcił się pod kierunkiem Karola Mikulego w Konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. Równolegle studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. Kontynuował studia od 1887 w Konservatorium der Gesellschaft für Musikfreundew Wiedniu (kompozycja), następnie w Paryżu (kontrapunkt i muzyka organowa w szkole Eugène Gigout). Wrócił do Lwowa w 1891 i został profesorem, a od 1899 dyrektorem Konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie (przemianowanego po odzyskaniu przez Polskę niepodległości na „Polskie Towarzystwo Muzyczne we Lwowie”) i dyrektorem artystycznym Towarzystwa. Należał do Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. Uczył gry na fortepianie oraz przedmiotów teoretycznych. Był także krytykiem muzycznym i redaktorem Wiadomości Artystycznych (1897–1899). Był główną postacią życia muzycznego Lwowa.
Jego twórczość obejmuje niemal wszystkie gatunki i formy, przede wszystkim jednak muzykę dramatyczną, w tym opery:
Wystawiono je m.in. na scenie Teatru Wielkiego we Lwowie.
Spośród utworów orkiestrowych najważniejsze jego dzieła to:
Skomponował także oratoria:
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy (od 1887) z Marią Józefą z Morawieckich (1860–1899), pianistką, z którą miał córkę Marię (1888–1918) oraz syna Adama, po raz drugi (od 1901) z Marią Wiktorią z Bibułowiczów (primo voto Jaszek). Drugie małżeństwo było bezdzietne[1].
Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim (kwatera 72-169)[2][3].