W dzisiejszym świecie Michalina Wisłocka jest tematem ciągłej debaty i kontrowersji. Niezależnie od tego, czy chodzi o politykę, technologię, kulturę czy społeczeństwo, Michalina Wisłocka przykuwa uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom związanym z Michalina Wisłocka i przeanalizujemy jego wpływ na nasze życie. Od najnowszych osiągnięć naukowych po opinie ekspertów w tej dziedzinie – będziemy starali się rzucić światło na ten temat i zapewnić naszym czytelnikom pełny i wzbogacający przegląd. Mamy nadzieję rzucić światło na Michalina Wisłocka poprzez wywiady, badania i konkretne przykłady i pomóc naszym czytelnikom lepiej zrozumieć jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
Imię i nazwisko urodzenia |
Michalina Anna Braun |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
lekarka |
Miejsce zamieszkania |
ul. Piekarska 5, Warszawa |
Narodowość | |
Tytuł naukowy |
doktor nauk medycznych |
Pracodawca | |
Rodzice |
Jan Tymoteusz Braun |
Małżeństwo |
Stanisław Wisłocki |
Krewni i powinowaci |
Andrzej Braun, Jan Braun (bracia) |
Odznaczenia | |
![]() |
Michalina Anna[1] Wisłocka z domu Braun (ur. 1 lipca 1921 w Łodzi, zm. 5 lutego 2005 w Warszawie) – polska lekarka, ginekolog, doktor nauk medycznych (1969), autorka książek o seksuologii, między innymi popularnonaukowego poradnika seksuologicznego Sztuka kochania (1978).
Urodziła się w rodzinie inteligenckiej. Jej ojciec, Jan Tymoteusz Braun, był nauczycielem w szkole powszechnej przy ul. Klonowej 11, a następnie (od grudnia 1926 do września 1939) kierownikiem Szkoły Powszechnej Nr 30 przy ul. Wspólnej 5/7 w Łodzi; matka – Anna z Żylińskich herbu Ciołek, zajmowała się domem oraz udzielała lekcji języka polskiego. Miała dwóch młodszych braci: Andrzeja (pisarz) i Jana (sumerolog). Jej bratanicą jest Ewa Braun, scenografka i kostiumolog, laureatka Oscara.
Przed II wojną światową mieszkała wraz z rodzicami w budynku szkoły powszechnej przy ul. Wspólnej 5/7, skąd Niemcy wysiedlili rodzinę w październiku 1939. W grudniu znalazła się w obozie przesiedleńczym w Radogoszczu przy ul. Zgierskiej, skąd została wraz z rodziną wywieziona do Krakowa w Generalnym Gubernatorstwie[2]. Niedługo potem rozstała się z rodzicami, którzy wyjechali do wsi Narama, gdzie ojciec objął stanowisko nauczyciela i tu pozostał do końca okupacji wraz z żoną i synami. Ona zaś wyjechała do męża – Stanisława Wisłockiego (biologa[3]), do Warszawy, gdzie oboje do wybuchu powstania warszawskiego pracowali w Szpitalu Wolskim przy ul. Płockiej[4].
Dyplom lekarza uzyskała 1 września 1952[1], specjalizację z położnictwa i ginekologii 18 marca 1959[1], natomiast stopień naukowy doktora nauk medycznych 24 kwietnia 1969[1].
Była współzałożycielką Towarzystwa Świadomego Macierzyństwa, w którym zajmowała się leczeniem niepłodności i antykoncepcją[5]. Objęła kierownictwo Poradni Świadomego Macierzyństwa w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie. W latach 70. XX wieku kierowała Pracownią Cytodiagnostyczną Towarzystwa Planowania Rodziny.
Oprócz książek z dziedziny seksuologii takich jak: Sukces w miłości, Kalejdoskop seksu, Kultura miłości, Sztuka kochania (1978), Sztuka kochania – w 20 lat później (1988), Sztuka kochania – witamina M (1989), była również autorką pamiętników Miłość na całe życie. Wspomnienia z czasów beztroski.
Jej popularnonaukowy poradnik z dziedziny seksuologii Sztuka kochania wydany w 1978 stał się bestsellerem (nakład łączny 7 mln egzemplarzy) i zapoczątkował większą otwartość w sprawach seksu i życia seksualnego w Polsce.
Zmarła w warszawskim Szpitalu na Solcu. Została pochowana 11 lutego 2005 na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 59b, miejsce 33/35/37)[6].
9 września 1997 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7].
Pamięci Michaliny Wisłockiej poświęcone są Park Miłości w Lubniewicach[8] oraz skwer w Łodzi[9].
W 1995 ukazało się pierwsze wydanie książki będącej zbiorem autoryzowanych rozmów z Michaliną Wisłocką autorstwa Marka Różyckiego jr. Wisłocka w pigułce, która zawiera również felietony obyczajowe inspirowane wieloletnią współpracą autora z seksuolożką. Autorką biografii Michaliny Wisłockiej jest również Violetta Ozminkowski – Michalina Wisłocka. Sztuka kochania gorszycielki, która zawiera fragmenty niepublikowanych dzienników oraz rozmowy z córką, Krystyną Bielewicz.
Konrad Szołajski napisał inspirowaną biografią Wisłockiej fikcyjną powieść kryminalną Wisłocka (wyd. Świat Książki, 2017). Na kanwie życia Michaliny Wisłockiej powstał film Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej[10].
10 grudnia 2021 roku w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie odbyła się premiera spektaklu „Sztuka kochania Polaków” w reżyserii Joanny Drozdy. Spektakl opowiada o pionierstwie Polaków w dziedzinie seksualności, a główną rolą w spektaklu jest Sztuka Kochania, inspirowana postacią i dorobkiem Michaliny Wisłockiej[11].