Michał Walewski (1735–1806)

W dzisiejszym świecie Michał Walewski (1735–1806) to temat o ogromnym znaczeniu, który przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Wraz z postępem technologii i globalizacją Michał Walewski (1735–1806) stał się obiektem zainteresowania osób pragnących zrozumieć i stawić czoła wyzwaniom stojącym przed współczesnym społeczeństwem. W całej historii Michał Walewski (1735–1806) był przedmiotem badań, debat i refleksji, a jego znaczenie pozostaje niezaprzeczalne w obecnym kontekście. W tym artykule zbadamy różne aspekty Michał Walewski (1735–1806), analizując jego wpływ w różnych obszarach i rozważając możliwe rozwiązania, aby zaradzić jego konsekwencjom.

Ten artykuł dotyczy wojewody. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Michał Walewski
Ilustracja
Herb
Kolumna
Rodzina

Walewscy herbu Kolumna

Data urodzenia

1735

Data śmierci

1806

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów) I Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy)
Multimedia w Wikimedia Commons

Michał Walewski herbu Kolumna (ur. 1735, zm. 1806) – wojewoda sieradzki w latach 1785–1792, podkomorzy krakowski w latach 1776-1785[1].

Życiorys

W 1764 roku był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa łęczyckiego i posłem łęczyckim na sejm elekcyjny[2].

Poseł na Sejm Rozbiorowy (1773–1775) z województwa krakowskiego[3]. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego i poseł na sejm 1776 roku z województwa krakowskiego[4]. Poseł na sejm 1778 roku z województwa krakowskiego[5]. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[6]. W czasie Sejmu Czteroletniego 1788–1792 wysunął projekt rozbudowy polskiej armii do 100 000 żołnierzy, starosta libertowski, marszałek konfederacji barskiej województwa krakowskiego 14 grudnia 1771 roku[7], szambelan królewski od 1779 roku, podkomorzy krakowski w latach 1776–1785, rotmistrz kawalerii narodowej w 1789 roku.

Poseł na sejm 1780 roku z województwa krakowskiego[8].

Figurował na liście posłów i senatorów posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa w 1792 roku, która zawierała zestawienie osób, na które Rosjanie mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja[9]. Marszałek konfederacji województwa krakowskiego[10] i konsyliarz konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej[11].

Jego córką była Karolina Teresa (1778–1846), zamężna za hrabią Aleksandrem Chodkiewiczem, a następnie żona księcia Aleksandra S. Golicyna (1789–1858)[12].

Ordery

W 1785 roku odznaczony Orderem Orła Białego, w 1778 Orderu św. Stanisława[13], a w 1793 pruskim Orderem Orła Czerwonego[14].

Przypisy

  1. ↑ Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Stanisław Cynarski i Alicja Falniowska-Gradowska. Kórnik 1990, s. 268.
  2. ↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 64.
  3. ↑ Dorota Dukwicz, Rosja wobec sejmu rozbiorowego warszawskiego (1772-1775), Warszawa 2015, s. 301.
  4. ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.
  5. ↑ Dyaryusz Seymu Walnego Ordynaryinego Warszawskiego Szescio Niedzielnego Roku Panskiego MDCCLXXVIII. Dnia V. Miesiąca Pazdziernika Odprawuiącego się, Warszawa 1779, s. 2.
  6. ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 309.
  7. ↑ Władysław Konopczyński, Konfederacja barska, t. I, Warszawa 1991, s. 429.
  8. ↑ Dyaryusz Seymu Ordyngo Warszawskiego Roku 1780 Dnia 2go Pazdziernika Zaczętego, z Wyrażeniem Posłow, Sessyi, Projektow, Mow, &c., Grodno 1780, s. 4.
  9. ↑ Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792-1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 271.
  10. ↑ Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 47 + dod., s. 410.
  11. ↑ Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792 – styczeń 1793), Katowice 2000, s. 163.
  12. ↑ Henryk Mościcki: Polski Słownik Biograficzny, t. VIII. Warszawa: 1959-1960, s. 221.
  13. ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 234.
  14. ↑ Handbuch über den Königlich Preußischen Hof und Staat. Berlin: 1796, s. 27

Linki zewnętrzne