Michał Majewski (dziennikarz)

Temat Michał Majewski (dziennikarz) zawsze budzi duże zainteresowanie i debatę wśród ekspertów i ogółu społeczeństwa. Z wieloletnią historią, Michał Majewski (dziennikarz) był przedmiotem licznych badań, badań i dyskusji w różnych dyscyplinach. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na gospodarkę, Michał Majewski (dziennikarz) okazał się dziś tematem niezwykle istotnym. W tym artykule zbadamy różne aspekty Michał Majewski (dziennikarz), od jego początków po obecną sytuację, aby zapewnić pełny i aktualny obraz tego ważnego tematu.

Ten artykuł dotyczy dziennikarza. Zobacz też: Michał Majewski – szermierz.

Michał Maciej Majewski (ur. 13 września 1974[1]) – polski dziennikarz.

Życiorys

W latach 1994–2005 pracował dla „Rzeczpospolitej”. Od 2006 do końca 2009 był reporterem działu śledczego „Dziennika”, a następnie „Dziennika Gazety Prawnej”[2]. Kierował działem śledczym tygodnika „Wprost”[3][4]. Od 2015 współzałożyciel i kierownik działu śledczego serwisu kulisy24.com[5]. Członek rady Fundacji Reporterów, Centrum Wspierania Dziennikarstwa w Europie Wschodniej[1]. W marcu 2017 ogłosił odejście po 23 latach z dziennikarstwa i rozpoczęcie współpracy z agencją strategicznego doradztwa komunikacyjnego „Bridge” należącej do Piotra Bazylko, Igora Janke i Piotra Wysockiego[6][7].

Nagrody

Wybrane publikacje

W dorobku publikacyjnym M. Majewskiego znajdują się m.in.[11]:

  • (współautor: Paweł Reszka) Daleko od Wawelu, Warszawa: Wydawnictwo Czerwone i Czarne 2010.
  • (współautor: Paweł Reszka) Daleko od miłości, Warszawa: Wydawnictwo Czerwone i Czarne 2011.
  • (współautor: Paweł Reszka) Zawód: szpieg. Rozmowy z Aleksandrem Makowskim, Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca 2014.
  • (współautor: Paweł Piskorski) Między nami liberałami, Warszawa: Wydawnictwo Czerwone i Czarne 2014.
  • (współautor: Sylwester Latkowski) Afera podsłuchowa. Taśmy „Wprost”, Poznań: Zysk i S-ka 2014.
  • Biuro. Ochroniarze władzy. Za kulisami akcji BOR-u, Warszawa: Wydawnictwo Czerwone i Czarne 2016.
  • Tak to się robi w polityce, Warszawa: Wydawnictwo Czerwone i Czarne 2018.

Przypisy

  1. ↑ a b Michał Maciej Majewski. monitorfirm.pl. . .
  2. ↑ Pracodawcy – Press.
  3. ↑ Michał Majewski – Na celowniku (blog). wprost.pl. .
  4. ↑ Michał Majewski szefem działu śledczego „Wprost”. wprost.pl, 9 lutego 2013. .
  5. ↑ O nas. kulisy24.com. .
  6. ↑ Michał Majewski odszedł z dziennikarstwa. press.pl, 13 marca 2017. .
  7. ↑ Michał Majewski przechodzi do public relations, będzie tworzył raporty specjalne w agencji Bridge. wirtualnemedia.pl, 13 marca 2017. .
  8. ↑ MediaTory 2008. radiownet.pl, 9 listopada 2009. . .
  9. ↑ Kategoria Dziennikarstwo śledcze – Michał Majewski i Paweł Reszka. grandpress.press.pl. .
  10. ↑ Reszka z Majewskim nagrodzeni, a Baczyński „Dziennikarzem 20-lecia” – TVN24.
  11. ↑ Majewski, Michał (1974-). Katalog Biblioteki Narodowej. .