Mezokarb
W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu i twórczości Mezokarb, postaci/tematu/daty, która pozostawiła niezatarty ślad w historii. Przez lata Mezokarb był obiektem podziwu i fascynacji, a jego osiągnięcia i wkład wywarły znaczący wpływ na różne dziedziny. Od swoich początków do chwili obecnej Mezokarb jest przedmiotem badań i analiz, jego działania budzą kontrowersje i debaty, ale także inspirację i podziw. W tym artykule zagłębimy się w życie i dziedzictwo Mezokarb, aby lepiej zrozumieć jego wpływ na dzisiejszy świat.
| |||||||||
| |||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||
| Wzór sumaryczny |
C18H18N4O2 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
322,36 g/mol | ||||||||
| Identyfikacja | |||||||||
| Numer CAS | |||||||||
| PubChem | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||
| Legalność w Polsce | |||||||||
Mezokarb – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek z grupy stymulantów. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku (wykaz IV)[1]. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[2].
W swojej strukturze zawiera pierścień 1,2,3-oksadiazolowy, który nie istnieje w formie wolnej[3].
Przypisy
- ↑ List of Psychotropic Substances under International Control (Green List), wyd. 24, International Narcotics Control Board, 2010 (ang.).
- ↑ Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 stycznia 2012 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. .
- ↑ Alan R. Katritzky, Christopher A. Ramsden, John A. Joule, Viktor V. Zhdankin: Handbook of Heterocyclic Chemistry. Elsevier, 2010, s. 151–152, 207. ISBN 978-0-08-095843-9.