Metody (Kudriakow)
W dzisiejszym świecie Metody (Kudriakow) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na różne aspekty życia codziennego, Metody (Kudriakow) jest tematem, którego nie możemy zignorować. Na przestrzeni dziejów Metody (Kudriakow) odgrywał fundamentalną rolę w rozwoju ludzkości, a jego znaczenie jest nadal widoczne. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ Metody (Kudriakow) i jego znaczenie we współczesnym świecie, analizując różne perspektywy i aspekty związane z tym bardzo istotnym tematem.
| Walerij Kudriakow | |
| Metropolita tarnopolski i podolski | |
 Metropolita Metody na uroczystościach 200. rocznicy urodzin Tarasa Szewczenki | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
11 marca 1949 |
| Data i miejsce śmierci |
24 lutego 2015 |
| Miejsce pochówku | |
| Zwierzchnik Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego | |
| Okres sprawowania |
od 2000 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
1981 |
| Chirotonia biskupia |
1995 |
| Odznaczenia | |
| |
| Data konsekracji |
1995 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
Metody, imię świeckie Walerij Andrijowycz Kudriakow (ur. 11 marca 1949 w Kopyczyńcach, zm. 24 lutego 2015 w Kijowie) – zwierzchnik niekanonicznego Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys
Absolwent seminarium duchownego w Moskwie oraz Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1981 został wyświęcony na kapłana. Służył w eparchiach tarnopolskiej i lwowskiej. Z powodu skazania wyrokiem sądowym za chuligaństwo w 1987 został suspendowany przez metropolitę lwowskiego Nikodema, jednak dwa lata później, dzięki pomocy pełnomocnika Rady ds. religii w obwodzie tarnopolskim uzyskał możliwość służby w jednej z parafii w eparchii tarnopolskiej[1].
W 1990 przeszedł do niekanonicznego Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego i zaczął odprawiać nabożeństwa w odebranym siłą dawnym soborze katedralnym w Tarnopolu. W związku z tym Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego suspendował go, a następnie pozbawił święceń kapłańskich. W 1995 przyjął chirotonię biskupią w jurysdykcji niekanonicznego Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego, z rąk zwierzchnika Patriarchatu Kijowskiego Włodzimierza oraz biskupa donieckiego i ługańskiego Izjasława[1][a].
W latach 1995–1998 był biskupem chmielnickim i kamieniecko-podolskim w jurysdykcji Patriarchatu Kijowskiego, był również kanclerzem tegoż Kościoła. W 1998 przeszedł ponownie do Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego i został w nim biskupem wikariuszem z tytułem biskupa krzemienieckiego, a następnie arcybiskupem tarnopolskim i podolskim. Po śmierci patriarchy Kościoła Autokefalicznego Dymitra został nowym zwierzchnikiem niekanonicznego Kościoła. Przyjął tytuł metropolity tarnopolskiego i podolskiego[1].
Zmarł 24 lutego 2015 w Kijowie z powodu choroby[2]. Został pochowany obok cerkwi Narodzenia Pańskiego w Tarnopolu.
Odznaczenia
- Order "Za Zasługi" II stopnia, 2001[3] i 2003[4]
- Order "Za Zasługi" I stopnia, 2009[5]
- Order Księcia Jarosława Mądrego[6].
Uwagi
- ↑ Według innego źródła biskup Izjasław przyjął chirotonię biskupią dopiero w 1996. Por. Архиєпископ Житомирський і Овруцький ІЗЯСЛАВ