Meglena Pługcziewa

Dzisiaj przygotowujemy się do wejścia do ekscytującego świata Meglena Pługcziewa. Niezależnie od tego, czy jest to postać historyczna, aktualny temat, zjawisko społeczne, czy jakikolwiek inny aspekt, który przykuwa naszą uwagę, Meglena Pługcziewa niewątpliwie ma znaczący wpływ na nasze życie. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom, przeanalizujemy odpowiednie dane i przedstawimy opinie ekspertów, aby w pełni zrozumieć znaczenie i znaczenie Meglena Pługcziewa w obecnym kontekście. Jesteśmy podekscytowani możliwością zagłębienia się w ten temat i odkrycia wszystkiego, co ma nam do zaoferowania Meglena Pługcziewa.

Meglena Pługcziewa
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1956
Bałczik

Wicepremier Bułgarii
Okres

od 24 kwietnia 2008
do 27 lipca 2009

Przynależność polityczna

Bułgarska Partia Socjalistyczna

Meglena Iwanowa Pługcziewa-Aleksandrowa, bułg. Меглена Иванова Плугчиева-Александрова (ur. 12 lutego 1956 w Bałcziku[1]) – bułgarska polityk, urzędniczka i dyplomata, deputowana do Zgromadzenia Narodowego 37., 38. i 41. kadencji, wiceminister rolnictwa i leśnictwa (2001–2004), wicepremier w gabinecie Sergeja Staniszewa (2008–2009).

Życiorys

Absolwentka szkoły średniej w Warnie (1974). W 1979 ukończyła studia z leśnictwa i ekologii na Uniwersytecie Leśniczym w Sofii. W 1989 doktoryzowała się w zakresie nauk rolniczych. Kształciła się również w instytucjach badawczych zajmujących się leśnictwem w Getyndze i Fryburgu Bryzgowijskim[2]. Pracowała w administracji leśnej, m.in. jako wicedyrektor regionalnej dyrekcji lasów państwowych w Warnie. W pierwszej połowie lat 90. kierowała departamentem do spraw współpracy z zagranicą w rządowym komitecie leśnictwa[2].

Działaczka Bułgarskiej Partii Socjalistycznej. Sprawowała mandat posłanki do Zgromadzenia Narodowego 38. i 39. kadencji. Od września 2001 do listopada 2004 w okresie rządu Symeona Sakskoburggotskiego była wiceministrem rolnictwa i leśnictwa. Następnie do 2008 sprawowała urząd ambasadora w Niemczech. Od maja 2008 do lipca 2009 była wicepremierem w gabinecie kierowanym przez Sergeja Staniszewa[2]. W wyborach parlamentarnych w 2009 została wybrana do Zgromadzenia Narodowego 41. kadencji, startując z ramienia Koalicji dla Bułgarii[1].

W 2012 odeszła z parlamentu w związku z nominacją na ambasadora w Szwajcarii. Funkcję tę pełniła do 2018, była akredytowana również w Liechtensteinie. W 2019 objęła stanowisko ambasadora w Czarnogórze[2], została odwołana z niego w 2022[3].

Odznaczona m.in. Wielkim Krzyżem Zasługi z Gwiazdą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (2008)[2].

Przypisy