Meducha

Temat Meducha to temat, który w ostatnim czasie przykuł uwagę społeczeństwa. Wraz z rosnącym zainteresowaniem i znaczeniem w różnych dziedzinach, Meducha wywołał debaty, dyskusje i analizy w różnych sektorach. Od wpływu na kulturę po wpływ na gospodarkę, Meducha okazał się dziś tematem niezwykle ważnym. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Meducha, podkreślając jego znaczenie, implikacje i możliwy przyszły rozwój. Dzięki krytycznemu i analitycznemu podejściu zagłębimy się w świat Meducha, aby lepiej zrozumieć jego wpływ na współczesne społeczeństwo.

Meducha
Медуха
Ilustracja
Ruiny kościoła MB Różańcowej w Medusze
Państwo

 Ukraina

Obwód

 iwanofrankiwski

Rejon

halicki

Powierzchnia

17,23 km²

Populacja 
• liczba ludności
• gęstość


442
25,7 os./km²

Nr kierunkowy

03431

Kod pocztowy

77145

Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego
Mapa konturowa obwodu iwanofrankiwskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Meducha”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Meducha”
Ziemia49°08′56″N 24°48′36″E/49,148889 24,810000
Multimedia w Wikimedia Commons

Meducha (ukr. Медуха) – wieś na Ukrainie, w rejonie halickim obwodu iwanofrankiwskiego, nad Gniłą Lipą. Wieś liczy 442 mieszkańców. Przez miejscowość przebiega droga terytorialna T0903.

Historia

Pierwsze wzmianki o Medusze pochodzą z XV w.[1]. W II Rzeczypospolitej miejscowość początkowa była siedzibą gminy jednostkowej Meducha w powiecie stanisławowskim województwa stanisławowskiego. Od 1 sierpnia 1934 r. weszła w skład nowo utworzonej gminy zbiorowej gminy Delejów[2].

W 1931 r. liczyła 354 zagród i 1756 mieszkańców, z których ponad 1200 było Polakami. Miały tutaj miejsce zbrodnie nacjonalistów ukraińskich na polskiej ludności cywilnej w okresie II wojny światowej. W 1944 r. w czasie trzech napadów członkowie OUN - UPA zamordowali 58 Polaków[3]. Większość ludności polskiej (około 1300 osób) udało się ocalić dzięki akcji miejscowego proboszcza, Piotra Zawory, który zorganizował specjalny transport wiernych do jego rodzinnej wsi, Wysokiej k. Łańcuta[4].

Urodzeni w Medusze

We wsi urodził się Dmytro Witowski – ukraiński polityk, dowódca UHA, państwowy sekretarz spraw wojskowych Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej (ZURL), kapitan Ukraińskich Strzelców Siczowych (USS).

Zabytki

  • Kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Matki Bożej Różańcowej w Medusze[5].

Kościół w Medusze

W 1464 część wsi została nabyta przez arcybiskupa Grzegorza z Sanoka – metropolitę lwowskiego. W późniejszych latach arcybiskupi nabyli pozostałą część wsi, która pozostawała w ich rękach aż do XX w. Początkowo Meducha należała do parafii w Konkolnikach. W 1794 pojawiły się plany utworzenia tu samodzielnej parafii, lecz dopiero w 1918 powstała samodzielna ekspozytura parafialna, a w 1925 samodzielna parafia w ramach dekanatu konkolnickiego. Pierwsza parafia w Medusze została ufundowana przez miejscową szlachtę zagrodową, a swoje święcenia otrzymała w roku 1870. Dzięki pomocy arcybiskupa Józefa Bilczewskiego oraz zaangażowaniu parafian, w latach 1912 – 1913 wybudowano nowy kościół. Część malowideł zdobiących nową świątynię dotrwała do dnia dzisiejszego. Kościół rzymskokatolicki w Medusze został zamknięty w 1945 (po wyjeździe ks. Piotra Zawory) i w okresie ZSRR pełnił rolę magazynu. Obecnie znajduje się w stanie ruiny[1].

  • Kościół Matki Bożej Różańcowej w 1930
    Kościół Matki Bożej Różańcowej w 1930
  • Kościół w 2011
    Kościół w 2011

Przypisy

  1. ↑ a b Kościół parafialny pw. Matki Bożej Różańcowej w Medusze. Blog Fundacji Pomoc Polakom na Podolu, Wołyniu, Pokuciu i Bukowinie, 16 kwietnia 2012. .
  2. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 lipca 1934 r. o podziale powiatu stanisławowskiego w województwie stanisławowskiem na gminy wiejskie. (Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 564)
  3. ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 700-702, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.
  4. ↑ Wysoka k. Łańcuta : studia, szkice i materiały z dziejów parafii i miejscowości / pod redakcją Adama Szala i Sławomira Zycha. Wysoka, Przemyśl, Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2014
  5. ↑ Kościół parafialny pw. Matki Bożej Różańcowej w Medusze

Bibliografia

  • Józef Skrabski, Kościół parafialny p.w. Matki Bożej Różańcowej w Medusze w Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego, Kraków 2002, t. 10. seria: Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I.
  • Meducha, wś, pow. buczacki Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, Warszawa : Filip Sulimierski i Władysław Walewski, 1885, t. VI : Malczyce — Netreba, s. 230.

Linki zewnętrzne