Artykuł: Wpływ technologii na edukację Obecnie technologia odegrała zasadniczą rolę w ewolucji edukacji. Meczet Şehzade znacząco wpłynął na sposób, w jaki uczniowie zdobywają wiedzę i rozwijają umiejętności. Od wprowadzenia tabletów i komputerów do zajęć lekcyjnych po korzystanie z internetowych platform edukacyjnych – rewolucja cyfrowa zmieniła sposób, w jaki nauczyciele nauczają, a uczniowie się uczą. W tym artykule zbadamy wpływ, jaki Meczet Şehzade wywarł na edukację, analizując jego zalety i wyzwania, a także jego wpływ na przygotowanie przyszłych specjalistów.
![]() Widok od zachodu (2009) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Wyznanie | |
Historia | |
Data budowy |
1543–1548 |
Dane świątyni | |
Architekt | |
Budulec | |
Położenie na mapie Stambułu ![]() | |
Położenie na mapie Turcji ![]() | |
![]() |
Meczet Şehzade[1], Meczet Książęcy[2] (tur. Şehzade Camii[3]) – meczet z połowy XVI wieku w Stambule w Turcji, zaprojektowany przez Sinana, przy którym pochowano m.in. księcia Mehmeda i Rüstema Paszę.
Po nagłej śmierci księcia Mehmeda na ospę[4] (1543 rok) pochowano go w mihrabie, a następnie w latach 1543–1548[5] z polecenia Sulejmana Wspaniałego[3] wzniesiono w tym miejscu meczet według projektu Sinana[5] (który uważał swoje dzieło za przejaw nauki rzemiosła[6]), autora przebudowy meczetu Hagia Sophia[7]. Na skutek ataku bombowego w czerwcu 2016 roku zniszczeniu uległy okna meczetu[8].
Meczetjest położony się w dzielnicy Fatih[9]. Świątynia znajduje się współcześnie przy alei Şehzadebaşı pod numerem 70[5]. Ruch turystyczny na terenie obiektu jest ograniczony[1].
Główna część meczetu nakryta kopułą i dziedziniec mają niemal te same proporcje[10] – powstały na planie takich samych kwadatów[3]. Dziedziniec meczetu wzniesiono na planie kwadratu, jest on otoczony arkadami, z wielobocznym szadirwanem pośrodku[11]; woda do meczetu była doprowadzana z akweduktu Walensa osobnym mniejszym akweduktem, dzięki któremu woda płynęła poniżej poziomu gruntu i widok na meczet od północy nie był zasłonięty[11]. W układzie meczetu Hagia Sofia zastosowano symetrię osiową, którą Sinan w projekcie meczetu Şehzade przekształcił w symetrię promienistą opartą o czwórliść[7].
Dominującym elementem budowli jest centralnie położona kopuła o średnicy 18,42 m[9] wsparta na czterech kolumnach[12], otoczona przez cztery półkopuły[7]. Takie rozwiązanie zostało wcześniej wykorzystane przy budowie Wielkiego Meczetu w Kahramanmaraş[7]. Łącznie budynek nakrywa 16 kopuł[9]. Budowla jest oflankowana dwoma galeriami[13]. Do wnętrza kompleksu prowadzi 5 wejść[9], z czego do samego meczetu można wejść trzema drzwiami[12]. Nad wejściem głównym znajduje się napis: Mabed-i Ümmet-i Rasûl-i Mûbin – rok 955[12]. W narożniku meczetu znajduje się zielona kamienna kolumna, tzw. „środek Stambułu”[1].
We wnętrzu znajdują się cztery duże kolumny i kilka mniejszych[14]. Dekoracje wnętrz stanowią malowidła kaligraficzne, elementy z barwionego szkła oraz mukarnas w przejściach pomiędzy narożnikami[15]. Minbar i mihrab zostały wykonane z marmuru[12].
Przy meczecie znajdują się dwa minarety z dwoma szerefe[15] w północnowschodnim i północnozachodnim narożniku; taka liczba minaretów symbolizuje władzę[16]. Minarety zdobią płaskorzeźby w kamieniu[15].
Na külliye składają się m.in. medresa, mekteb , imaret i pięć grobowców[3]. Türbe księcia Mehmeda projektu Sinana znajduje się bezpośrednio za meczetem[17]. Jest wzorowany na grobowcu Selima I Groźnego[17], stanowi ośmioboczny graniastosłup o średnicy 9,20 m nakryty kopułą, z tetrastylowym portykiem z różowego porfiru i ofikalcytu[17]. Türbe Rüstema Paszy położony od niego na lewo jest również ośmioboczny i nakryty kopułą, również projektu Sinana[12].