Max Clara
W dzisiejszym świecie Max Clara stał się tematem ciągłego zainteresowania i debaty. Od samego początku Max Clara budzi ciekawość i uwagę zarówno ekspertów, jak i hobbystów. Jego wpływ na społeczeństwo i na różne obszary badań sprawił, że jest to podstawowy element, który należy wziąć pod uwagę w każdej analizie lub dyskusji. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Max Clara, od jego historii i pochodzenia po jego dzisiejszy wpływ. Ponadto przeanalizujemy różne punkty widzenia i opinie na temat Max Clara, aby zaoferować pełną i wzbogacającą wizję tego fascynującego tematu.
Max Clara (ur. 12 lutego 1899 w Völs am Schlern, zm. 13 marca 1966 w Monachium) – austriacki anatom.
Życiorys
Studiował medycynę na Uniwersytecie w Innsbrucku i Uniwersytecie w Lipsku. W 1928 roku został docentem prywatnym anatomii na Uniwersytecie Padewskim. Od 1935 do 1942 roku wykładał anatomię na Uniwersytecie Lipskim, od 1942 do 1945 na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. W 1949 został pozbawiony prawa do sprawowania stanowisk państwowych; zatrudnił się wtedy na Uniwersytecie Stambulskim.
Max Clara jako pierwszy opisał oskrzelikowe komórki maczugowate, nazywane dawniej komórkami Clary (od jego nazwiska). W maju 2012 redakcje głównych tematycznych czasopism naukowych postanowiły zaprzestać używania nazwy Clara cells ze względu na powiązania tego naukowca z nazizmem[1].
Przypisy
- ↑ R.S. Irwin, N. Augustyn, C.T. French, J. Rice i inni. Spread the word about the journal in 2013: from citation manipulation to invalidation of patient-reported outcomes measures to renaming the Clara cell to new journal features. „Chest”. 143 (1), s. 1-4, 2013. DOI: 10.1378/chest.12-2762. PMID: 23276834.
Bibliografia
- Jürgen Peiffer: Hirnforschung in Deutschland 1849 bis 1974: Briefe zur Entwicklung von Psychiatrie und Neurowissenschaften sowie zum Einfluss des politischen Umfeldes auf Wissenschaftler. Springer, 2004, s. 1063, seria: Schriften der Mathematisch Naturwissenschaftlichen Klasse der Heidelberger Akademie der Wissenschaften. ISBN 3-540-40690-5.