W dzisiejszym świecie Mateo Kovačić to temat o coraz większym znaczeniu, który przyciąga uwagę osób w każdym wieku i o każdym zawodzie. Od momentu pojawienia się Mateo Kovačić wywołał żarliwe debaty i wygenerował ciągły przepływ studiów i badań. Z biegiem czasu stał się centralnym elementem codziennego życia wielu ludzi, wpływając na sposób, w jaki myślą, działają i odnoszą się do otaczającego ich świata. W tym artykule zbadamy różne aspekty Mateo Kovačić i jego wpływ na współczesne społeczeństwo, oferując szeroką i szczegółową wizję, która pozwala nam zrozumieć jego prawdziwe znaczenie.
![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
6 maja 1994 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
177 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
8 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
Mateo Kovačić (ur. 6 maja 1994 w Linzu) – chorwacki piłkarz, występujący na pozycji pomocnika w angielskim klubie Manchester City oraz w reprezentacji Chorwacji.
Mateo urodził się w Linzu, dokąd wyjechali uciekający przed wojną domową i szukający pracy jego rodzice. W Austrii w wieku 6 lat rozpoczął grę w akademii LASK Linz[1].
W wieku 13 lat został zauważony przez scoutów z wielu europejskich zespołów, m.in. VfB Stuttgart, Ajaxu, Juventusu i Bayernu Monachium, ale jego rodzina, na skutek działań skauta Bozidara Sikicia, wolała przenieść się do Zagrzebia, do szkółki Dinama[2].
W 2009 złamał kość piszczelową oraz strzałkową i powrócił do gry dopiero 31 maja 2010, na ostatni mecz w sezonie przeciwko drużynie U-17 RNK Split[3].
Cztery miesiące później, młody pomocnik rozpoczął treningi z pierwszą kadrą, prowadzoną przez Vahida Halilhodžicia[4]. 20 listopada 2010 roku zadebiutował w meczu z Hrvatskim Dragovoljacem i trafił czwartego gola dla Dinama, w wygranym 6-0 spotkaniu. Ten gol sprawił, że został najmłodszym strzelcem bramki w historii ligi, w wieku 16 lat i 198 dni[5]. 14 września 2010 zadebiutował w rozgrywkach Champions League stając się drugim najmłodszym zawodnikiem w historii, za Peterem Oforim-Quayem. Miał wtedy 17 lat i 215 dni. Mając 17 lat i 82 dni został najmłodszym w historii klubu kapitanem wyprowadzając zespół na ligowe spotkanie z NK Lučko. W rozgrywkach tych strzelił honorowego gola w przegranym 1:7 meczu z Olympique Lyon[6]. 17 września 2011 w spotkaniu z NK Varaždin popisał się bramką i trzema asystami. Podczas finałowego meczu Pucharu Chorwacji 2012 z NK Osijek został strzelcem jednej z bramek. W październiku 2012 został nominowany do nagrody Golden Boy dla najlepszego młodego piłkarza w Europie[7]. 17 listopada 2012 w meczu ligowym z NK Zagrzeb zdobył bramkę i zanotował dwie asysty[8]. Barwy drużyny Modrich reprezentował w 43 meczach ligowych w których strzelił 6 bramek.
W styczniu 2013 został pozyskany przez Inter Mediolan za 11 mln euro, w sytuacji gdy nie udało się Internazionale pozyskać Paulinho[9]. Pierwszą ofertę na 7 mln euro i jednego zawodnika Interu zarząd Dinamo odrzucił. Kwota ta może wzrosnąć o cztery miliony w zależności od osiągnięć uzyskiwanych przez piłkarza i klub.[10] 2 mln euro otrzyma Dinamo, gdy Inter dwukrotnie w przeciągu czterech lat zagra w Lidze Mistrzów, a dwa następne jeżeli Nerazzurri zdobędą dwa scudetta w okresie najbliższych 4,5 roku[11]. W historii chorwackiego futbolu droższy od Kovacicia jest tylko Luka Modrić[12]. Mediolańczycy w walce o utalentowanego Chorwata pokonali m.in. Manchester City. W Interze otrzymał po odejściu Wesleya Sneijdera koszulkę z numerem 10 i zadebiutował w niej w meczu ze Sieną (1:3) 3 lutego[13]. Wywalczenie miejsca w pierwszej jedenastce nie zajęło mu dużo czasu, a jego gra pozostawała bez zarzutu na tle niedysponowanych w tamtym okresie piłkarzy Interu Mediolan[14].
18 sierpnia 2015 podpisał sześcioletni kontrakt z Realem Madryt[15].
8 sierpnia 2018 pomocnik został wypożyczony na jeden sezon do Chelsea[16].
Swoją przygodę z reprezentacją rozpoczął w maju 2008 grając w towarzyskim meczu zespołu U-15 ze Słowacją. Obecnie jest członkiem zepołów U-19 i U-21. W sierpniu 2012 otrzymał premierowe powołanie do pierwszej reprezentacji na mecz ze Szwajcarią, lecz nie mógł z niego skorzystać z powodu kontuzji. W marcu 2013 r. ponownie otrzymał powołanie do kadry[17] i zadebiutował w dniu 22 marca w meczu eliminacji do Mistrzostw Świata w Brazylii z Serbią (2:0)[18].
Mimo młodego wieku wyróżnia się boiskową inteligencją, wyszkoleniem technicznym, niekonwencjonalnym dryblingiem (w Serie A w sezonie 2012/13 ma średnią 4,4 udanych dryblingów na mecz[19]), umiejętnością gry pod presją przeciwnika i wykonywaniem rzutów wolnych[6]. Lubi cofnąć się głęboko po piłkę i szybkim podaniem uruchomić napastników[20]. Jest piłkarzem wszechstronnym, potrafi zagrać jako lewoskrzydłowy, prawoskrzydłowy, trequartista i defensywny pomocnik. Sam twierdzi, że to właśnie w środku pola czuje się najlepiej[21].
Jest synem Stipo Kovačicia i Stipy Ružicy, którzy pochodzą z bośniackiej miejscowości Kotor Varoš. Ma dwie siostry: Jelenę i Katerinę. Jest osobą wierzącą. W młodości był ministrantem[22]. Czasem zakłada pod meczową koszulkę z Chrystusem[23]. Zna chorwacki, angielski, niemiecki, hiszpański i włoski[24]. Jego żoną jest znana chorwacka modelka Izabel Andrijanić – Kovačić.
Aktualne na 13 kwietnia 2020.
Klub | Sezon | Liga | Puchar | Puchar Ligi | Europa | Pozostałe | Łącznie | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
M | G | M | G | M | G | M | G | M | G | M | G | ||
Dinamo Zagrzeb[25] | 2010/11 | 7 | 1 | 2 | 0 | – | 0 | 0 | – | 9 | 1 | ||
2011/12 | 25 | 4 | 7 | 1 | – | 12 | 1 | – | 44 | 6 | |||
2012/13 | 11 | 1 | 1 | 0 | – | 8 | 0 | – | 20 | 1 | |||
Łącznie | 43 | 6 | 10 | 1 | – | 20 | 1 | – | 73 | 8 | |||
Inter Mediolan | 2012/13 | 13 | 0 | 1 | 0 | – | 4 | 0 | – | 18 | 0 | ||
2013/14 | 32 | 0 | 3 | 0 | – | – | – | 35 | 0 | ||||
2014/15 | 35 | 5 | 1 | 0 | – | 8 | 3 | – | 44 | 8 | |||
Total | 80 | 5 | 5 | 0 | – | 12 | 3 | – | 97 | 8 | |||
Real Madryt | 2015/16 | 25 | 0 | 1 | 0 | – | 8 | 1 | – | 34 | 1 | ||
2016/17 | 27 | 1 | 4 | 0 | – | 6 | 1 | 2 | 0 | 39 | 2 | ||
2017/18 | 21 | 0 | 5 | 0 | – | 7 | 0 | 3 | 0 | 36 | 0 | ||
Total | 73 | 1 | 10 | 0 | – | 22 | 2 | 5 | 0 | 109 | 3 | ||
Chelsea (wyp.) | 2018/19 | 32 | 0 | 2 | 0 | 5 | 0 | 12 | 0 | – | 51 | 0 | |
Chelsea | 2019/20 | 25 | 1 | 3 | 0 | 1 | 0 | 7 | 1 | 1 | 0 | 37 | 2 |
Total | 57 | 1 | 5 | 0 | 6 | 0 | 19 | 1 | 1 | 0 | 88 | 2 | |
Łącznie w karierze | 253 | 13 | 30 | 1 | 6 | 0 | 72 | 7 | 6 | 0 | 367 | 21 |
Lp. | Data | Miejsce | Rywal | Wynik | Rozgrywki | Gol | Minuty |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 22 marca 2013 | Maksimir, Zagrzeb | ![]() |
2:0 | eliminacje do MŚ 2014 | – | 90 |
2 | 26 marca 2013 | Liberty Stadium, Cardiff | ![]() |
2:1 | eliminacje do MŚ 2014 | – | 30 |
3 | 7 czerwca 2013 | Maksimir, Zagrzeb | ![]() |
0:1 | eliminacje do MŚ 2014 | – | 90 |
4 | 10 czerwca 2013 | Stade de Genève, Genewa | ![]() |
0:1 | mecz towarzyski | – | 24 |
5 | 6 września 2013 | Stadion Crvena zvezda, Belgrad | ![]() |
1:1 | eliminacje do MŚ 2014 | – | 27 |
6 | 11 października 2013 | Maksimir, Zagrzeb | ![]() |
1:2 | eliminacje do MŚ 2014 | – | 65 |
7 | 19 listopada 2013 | Maksimir, Zagrzeb | ![]() |
2:0 | eliminacje do MŚ 2014 | – | 75 |