Mariusz Czubaj

W dzisiejszym świecie Mariusz Czubaj to temat, który zyskał ogromne znaczenie i przykuł uwagę szerokiego grona odbiorców. Od swoich początków do dnia dzisiejszego Mariusz Czubaj odegrał kluczową rolę w społeczeństwie, wpływając na ludzi w każdym wieku i stylu życia. Jego wpływ był odczuwalny w różnych obszarach, od kultury i rozrywki po politykę i ekonomię. W tym artykule będziemy dalej badać znaczenie i wpływ Mariusz Czubaj, analizując jego aspekty historyczne, współczesne implikacje i przyszły potencjał.

Mariusz Czubaj
Ilustracja
Mariusz Czubaj (2021)
Data urodzenia

1969

Zawód, zajęcie

literaturoznawca, antropolog kulturowy, pisarz

Multimedia w Wikimedia Commons

Mariusz Maciej Czubaj (ur. 1969) – polski literaturoznawca, antropolog kulturowy, autor powieści kryminalnych.

Życiorys

Profesor antropologii kultury w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Jego badania koncentrują się wokół problematyki kultury popularnej, kultury fanowskiej, literatury popularnej i seriali. Współpracuje też z Ośrodkiem Badań nad Przestrzenią Publiczną, prowadząc badania dotyczące antropologii sportu.

W Instytucie Badania Przestrzeni Publicznej prowadził trzyletni projekt badawczy „Stadion – Miasto – Kultura. EURO 2012 a przemiany kultury polskiej”, realizowany ze środków Narodowego Centrum Kultury.

W zakresie literatury kryminalnej łączy teorię z praktyką. Za powieść 21:37, pierwszą z cyklu z profilerem Rudolfem Heinzem, otrzymał Nagrodę Wielkiego Kalibru dla najlepszej polskiej powieści kryminalnej i sensacyjnej 2008, Martwe popołudnie rozpoczyna kolejny cykl powieściowy z ekspertem do spraw bezpieczeństwa i specjalistą od poszukiwań zaginionych, Marcinem Hłaską. Powieść zdobyła specjalne wyróżnienie „za wyjątkową formę narracyjną i publicystycznie odważny obraz Polski” na festiwalu Kryminalna Piła (2015). W 2017 otrzymał po raz drugi Nagrodę Wielkiego Kalibru za powieść R.I.P. – najlepszą polską powieść kryminalną i sensacyjną 2016. Kryminały Czubaja tłumaczono na języki: angielski, niemiecki, turecki, ukraiński oraz włoski.

Członek Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego. Posiadacz 1. dan w karate tradycyjnym (ITKF). Współzałożyciel zespołu Kornet Olemana[1]. Gościnnie występuje z zespołem muzycznym Zgniłość (saksofon altowy)[2]. Redaktor naczelny kwartalnika „Kultura Popularna”.

Wybrane publikacje

Mariusz Czubaj z Pawłem Duninem-Wąsowiczem w Muzeum Warszawskiej Pragi (2019)
  • (współredaktor z Wojciechem J. Bursztą) Kontrkultura. Co nam z tamtych lat? (Academica, 2005)
  • (współredaktor z Wojciechem J. Bursztą) Ścięgna konsumpcyjne. Szkice z kulturoznawstwa krytycznego (Wyd. Naukowe Katedra, 2013)
  • Biodra Elvisa Presleya. Od paleoherosów do neofanów (WAiP, 2007)
  • W stronę miejskiej utopii. Szkice o wyobraźni społecznej (Academica, 2007)
  • (wraz z Wojciechem J. Bursztą) Krwawa setka. 100 najważniejszych powieści kryminalnych (Muza, 2007)
  • Etnolog w Mieście Grzechu. Powieść kryminalna jako świadectwo antropologiczne (Oficynka, 2010)
  • (wraz z Jackiem Drozdą i Jakubem Myszkorowskim) Postfutbol. Antropologia piłki nożnej (Wyd. Naukowe Katedra, 2012)
  • (wraz z Wojciechem J. Bursztą) Kryminalna odyseja oraz inne szkice o pisaniu i czytaniu (Wyd. Oficynka, 2017)

Beletrystyka (powieści kryminalne)

Cykl „Jarosław Pater”

Cykl „Polski psychopata”

  • 21:37 (WAB, 2008)[5]
  • Kołysanka dla mordercy (WAB, 2011)[6]
  • Zanim znowu zabiję (WAB, 2012)[7]
  • Piąty Beatles (WAB, 2015)[8]
  • Dziewczynka z zapalniczką (WAB, 2018)[9]
  • Cios kończący (WAB, 2020)[10]

Cykl „Marcin Hłasko”

Poza cyklami

Przypisy

  1. ↑ JazzPRESS – My FavoriteThings (or quite the opposite…): Jazz funerals , jazzpress.pl .
  2. ↑ Koncert w Częstochowie: Marcin Świetlicki zaśpiewa, a Mariusz Czubaj zagra na saksofonie , czestochowa.wyborcza.pl .
  3. ↑ Aleja samobójców , Lubimyczytać.pl (pol.).
  4. ↑ Róże cmentarne , Lubimyczytać.pl (pol.).
  5. ↑ 21:37 , Lubimyczytać.pl (pol.).
  6. ↑ Kołysanka dla mordercy , Lubimyczytać.pl (pol.).
  7. ↑ Zanim znowu zabiję , Lubimyczytać.pl (pol.).
  8. ↑ Piąty Beatles , Lubimyczytać.pl (pol.).
  9. ↑ Dziewczynka z zapalniczką , Lubimyczytać.pl (pol.).
  10. ↑ Cios kończący , Lubimyczytać.pl .
  11. ↑ Martwe popołudnie , Lubimyczytać.pl (pol.).
  12. ↑ R.I.P. , Lubimyczytać.pl (pol.).

Linki zewnętrzne