Marija Matios
W dzisiejszym świecie Marija Matios to temat, który przyciąga uwagę osób w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. Od naukowców i ekspertów w danej dziedzinie, po osoby po prostu poszukujące ogólnych informacji, Marija Matios stał się kluczowym punktem odniesienia we współczesnej kulturze. Dzięki swojemu wpływowi na różne aspekty społeczeństwa Marija Matios wywołał debaty, dyskusje i refleksje, które mają na celu zrozumienie jego znaczenia w obecnym kontekście. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom Marija Matios, od jego powstania po ewolucję, aby rzucić światło na jeden z najbardziej istotnych obecnie tematów.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
19 grudnia 1959 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
pisarka, poetka |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Marija Wasyliwna Matios, ukr. Матіос Марія Василівна (ur. 19 grudnia 1959 w Roztokach, w obwodzie czerniowieckim[1]) – ukraińska pisarka i poetka, posłanka do Rady Najwyższej. Nazywana „wielką damą ukraińskiej literatury”[1].
Życiorys
Marija Matios jest rdzenną Hucułką z Bukowiny, co wpłynęło na jej twórczość, w której wykorzystuje również unikalne doświadczenia własnej rodziny. Pierwsze wiersze opublikowała w wieku 15 lat. Ukończyła filologię na Czerniowieckim Uniwersytecie Państwowym. Była przewodniczącą Związku Pisarzy Obwodu Czerniowieckiego, a także współzałożycielką naukowo-literackiego „Bukowińskiego Żurnalu”. W 1992 debiutowała w czasopiśmie „Kyjiw” opowiadaniem Juriana i Dołhopoł[1].
W 2012 została umieszczona na drugim miejscu listy wyborczej partii UDAR, którą założył Witalij Kłyczko. Uzyskała wówczas mandat posłanki VII kadencji[2]. W 2014 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję z ramienia współtworzonego przez UDAR Bloku Petra Poroszenki[3].
Twórczość
- Poezja
- Z trawy i łystia (1982)
- Wohoń żywyci (1986)
- Sad neterpinnia (1994)
- Desiat' dek moroznoji wody (1995)
- Żinoczyj arkan (2001)
- Proza
- Nacija (2001, wyd. polskie pt. Nacja w przekładzie Anny Korzeniowskiej-Bihun w 2006)
- Żyttia korotke (2001)
- Bulwarnyj roman (2003)
- Sołodka Darusia (2004, wyd. polskie pt. Słodka Darusia w przekładzie Anny Korzeniowskiej-Bihun w 2010)
- Szczodennyk straczenoji (2005)
- Mister i misis Ju w krajini ukriw (2006)
- Nacija. Odkrowennia (2006)
- Majże nikoły ne nawpaky (2007, wyd. polskie pt. ...i chyba nigdy nie jest inaczej w przekładzie Anny Korzeniowskiej-Bihun w 2019)
- Moskałycia; Mama Marycia – drużyna Chrystofora Kołumba (2008)
- Kulinarni figli (2009)
- Armahedon uże widbuwsia (2011)
- Czerewyczky Bożoi materi (2013)
Odznaczenia i wyróżnienia
- 2015 – Order Księżnej Olgi III klasy[4]
- 2008 – laureatka konkursu „Knyżka roku” (za powieść Moskałycia; Mama Marycia – drużyna Chrystofora Kołumba)
- 2007 – grand prix i pierwsza nagroda w konkursie „Koronacija słowa” (za powieść Majże nikoły ne nawpaky)
- 2005 – laureatka Narodowej Nagrody im. Tarasa Szewczenki (za powieść Sołodka Darusia)
- 2004 – laureatka konkursu „Knyżka roku” (za powieść Sołodka Darusia)[1]
Przypisy
- ↑ a b c d Матіос Марія. bukvoid.com.ua. . (ukr.).
- ↑ Список депутатів нової Верховної Ради. pravda.com.ua, 11 listopada 2011. . (ukr.).
- ↑ Serwis CVK – Wybory 2014. . (ukr.).
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №27/2015 Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Соборності України. president.gov.ua, 22 stycznia 2015. . (ukr.).