W tym artykule zbadamy wpływ Maria Pruszkowska w różnych kontekstach i sytuacjach. Maria Pruszkowska to temat, który w ostatnich latach staje się coraz bardziej istotny, a jego wpływ sięga od poziomu osobistego do zawodowego. W trakcie tej analizy zbadamy wiele aspektów Maria Pruszkowska i to, jak ukształtowały one nasze zrozumienie i doświadczenie w różnych aspektach życia. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje w technologii, poprzez znaczenie w sztuce i kulturze, Maria Pruszkowska stał się tematem przekrojowym, który zasługuje na dokładne zbadanie. W tym artykule staramy się przedstawić pełny i obiektywny obraz Maria Pruszkowska i jego znaczenia we współczesnym świecie.
Data i miejsce urodzenia |
21 marca 1910 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 kwietnia 1973 |
Zawód, zajęcie |
pisarka |
Maria Zofia Pruszkowska-Karwowska (ur. 21 marca 1910 w Częstochowie, zm. 30 kwietnia 1973 w Sopocie) – polska pisarka.
Urodziła się w Częstochowie. Była córką Gustawa Teofila Pruszkowskiego, pochodzącego z rodziny ziemiańskiej, urzędnika Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.
Z rodzicami przeprowadziła się do Warszawy, gdzie uczęszczała do Gimnazjum im. M. Konopnickiej; w 1930 zdała maturę. Kilka lat uczyła się w szkole tańca Tacjanny Wysockiej. W 1930 rozpoczęła pracę w magistracie m. st. Warszawy jako urzędniczka. Ukończyła studium społeczno-oświatowe Wolnej Wszechnicy Polskiej. W 1932 studiowała przez jeden semestr w Wyższej Szkole Dziennikarskiej. W 1934 wyszła za mąż za Witolda Karwowskiego, małżeństwo to zakończyło się rozwodem w 1936. Była szeregowym Ochotniczej Straży Pożarnej.
Podczas wojny Pruszkowska brała udział w Powstaniu Warszawskim, była w obozie pracy. W 1945 trafiła do Tczewa, a w 1950 do Sopotu, gdzie mieszkała najpierw przy ulicy Abrahama, a następnie przy ulicy Morskiej 7. Pracowała jako urzędniczka w dziale opieki społecznej i w referacie kultury Zarządu Miejskiego do 1952, potem w Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych. Wreszcie, poważnie chora na reumatyzm, przeszła na rentę. Pochowana na cmentarzu katolickim w Sopocie (kwatera B4-G-9)[1].
Debiutowała w 1957 w "Głosie Wybrzeża" (nr 311) opowiadaniem Cała załoga na pokład. Jej pierwszą powieść Przyślę panu list i klucz wydało w 1959 Wydawnictwo Morskie.