Obecnie Margaret Wentworth to temat, który staje się coraz bardziej istotny w naszym społeczeństwie. Przez lata widzieliśmy, jak Margaret Wentworth wpływa na nasze życie na różne sposoby, od sposobu, w jaki się komunikujemy, po sposób, w jaki wykonujemy codzienne czynności. Nie ma wątpliwości, że Margaret Wentworth wywarł ogromny wpływ zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo, dlatego coraz więcej osób poszukuje informacji i wiedzy na ten temat. W tym artykule dokładnie zbadamy Margaret Wentworth i przeanalizujemy jego wpływ na różne aspekty naszego życia.
Dame | |
Rodzina |
Wentworth |
---|---|
Data urodzenia |
ok. 1478 |
Data śmierci |
18 października 1550 (71 lub 72 lata) |
Ojciec |
Sir Henry Wentworth |
Matka | |
Mąż |
Sir John Seymour (1494-1536) |
Dzieci |
John Seymour |
Margaret Wentworth, znana również jako Margery Wentworth oraz jako Lady Seymour i Dame Margaret Seymour (ur. ok. 1478, zm. 18 października 1550) – była żoną sir Johna Seymoura, a także matką królowej Jane Seymour – trzeciej żony króla Anglii Henryka VIII Tudora. Była babką króla Edwarda VI Tudora.
Margaret urodziła się około roku 1478, jako córka sir Henry'ego Wentwortha i Anne Say, córki sir Johna Say'a i Elizabeth Cheney.
Jej przyrodnimi kuzynami byli Elżbieta Howard i Edmund Howard – rodzice innych królowych króla Henryka VIII, Anny Boleyn i Katarzyny Howard.
Pierwszym mężem jej matki, Elizabeth Cheney był Frederick Tilney, ojciec Elizabeth Tilney, hrabiny Surrey. Dzięki temu Anne Say – choć sama nie była szlachcianką na poziomie szlacheckim – stała się przyrodnią siostrą hrabiny. Sama Margaret była również potomkinią króla Edwarda III; to odległe królewskie pokrewieństwo jest częściowo powodem, dla którego Henryk VIII zdecydował się poślubić jej córkę, Jane Seymour.
Otrzymała miejsce w służbie u swojej ciotki, hrabiny Surrey, gdzie poznała poetę Johna Skeltona, który uczynił ją swą muzą. Została uznana za wielką piękność zarówno przez Skeltona, jak i innych. W poświęconej dla niej poezji chwalił jej zachowanie. Wiersz Skeltona, Garland of Laurel, w którym dziesięć kobiet oprócz hrabiny tka koronę laurową dla samego Skeltona, przedstawia Margery jako nieśmiałą, miłą dziewczynę i porównuje ją do pierwiosnka i orlika. Pozostałe dziewięć kobiet z wiersza to: Elizabeth Howard, Muriel Howard, lady Anne Dacre z Południa, Margaret Tynley, Jane Blenner-Haiset, Isabel Pennell, Margaret Hussey, Gertrude Statham i Isabel Knyght.
22 października 1494 roku, Margaret poślubiła sir Johna Seymoura (1476–1536) z Wulfhall, w hrabstwie Wiltshire. Mieli razem dziesięcioro dzieci:
Przypuszcza się, że Margaret i John byli udanym małżeństwem. Po śmierci męża, miast powtórnie wyjść za mąż, powzięła większą rolę w edukacji swoich dzieci, prowadząc równocześnie Wulfhall. Warto zauważyć, że jej najstarsza córka, Jane, nie była szkolona w formalnym otoczeniu; Margaret zamiast tego zdyscyplinowała ją w bardziej tradycyjnych rolach, które uznała za odpowiednie.
Jej syn Edward, żołnierz i sługa królewski, został księciem Somersetu i Lordem protektorem. Był najstarszym ocalałym dzieckiem Seymourów.
Zmarła z przyczyn naturalnych 18 października 1550 roku, otoczona bliskimi.