Margaret Beacham
W tym artykule zajmiemy się Margaret Beacham, tematem, który przykuł uwagę wielu osób na całym świecie. Aby zapewnić kompleksowy i szczegółowy obraz Margaret Beacham, zbadamy różne aspekty związane z tym tematem, od jego początków po dzisiejsze znaczenie. Dodatkowo przeanalizujemy różne perspektywy i opinie ekspertów w tej dziedzinie, aby zaoferować czytelnikom głębokie i pełne zrozumienie Margaret Beacham. Dodatkowo przeanalizujemy wpływ, jaki Margaret Beacham wywarł na różne obszary, a także jego możliwe implikacje na przyszłość. Ostatecznie ten artykuł ma na celu rzucić światło na Margaret Beacham, zapewniając czytelnikom świadomą i wzbogacającą perspektywę na ten temat.
| Data urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Margaret Anne Beacham z domu Moir (ur. 28 września 1946[1]) – brytyjska lekkoatletka, biegaczka średniodystansowa.
30 stycznia 1971 w Cosford osiągnęła najlepszy halowy wynik na świecie (oficjalnych halowych rekordów świata wówczas nie uznawano) w biegu na 1500 metrów czasem 4:20,5[2][3].
Zwyciężyła w biegu na 1500 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii, wyprzedzając reprezentantki Związku Radzieckiego Ludmiłę Braginę i Tamarę Pangełową[4]. Ustanowiła wówczas najlepszy halowy wynik na świecie (który w międzyczasie odebrała jej Karin Burneleit z NRD, potem Christa Merten z RFN i znowu Burneleit) rezultatem 4:17,2[2][5]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble odpadła w eliminacjach biegu na 800 metrów[6].
Beacham była halową mistrzynią Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 1500 metrów w 1971 oraz w biegu na 800 metrów w 1972, a także wicemistrzynią w biegu na milę w 1967 i w biegu na 1500 metrów w 1970[7].
Jej dziadek Gunner Moir był zawodowym bokserem, który w grudniu 1907 walczył o tytuł zawodowego mistrza świata wagi ciężkiej z Tommym Burnsem.
Przypisy
- ↑ Margaret Beacham , Track and Field Statistics (ang.).
- ↑ a b World Indoor Records 1500m Women , Track and Field Statistics (ang.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme européen en salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 121. ISBN 2-9095528-06-5. (fr. • ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook , European Athletics, s. 422 (ang.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme européen en salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 122. ISBN 2-9095528-06-5. (fr. • ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook , European Athletics, s. 427 (ang.).
- ↑ AAA Indoor Championships (Women) , GBRAthletics (ang.).
