Marek Biesiada
W dzisiejszym świecie Marek Biesiada stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Niezależnie od tego, czy jest to nowy postęp technologiczny, odkrycie naukowe czy wydarzenie historyczne, Marek Biesiada przyciągnął uwagę wielu osób i wywołał intensywną debatę w różnych obszarach. Od ekspertów w danej dziedzinie po zwykłych ludzi szczególnie zainteresowanych danym tematem, dyskusja wokół Marek Biesiada staje się ostatnio coraz ważniejsza. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Marek Biesiada i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
 Prof. Marek Ryszard Biesiada podczas wykładu | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Profesor nauk fizycznych | |
| Specjalność: astrofizyk, kosmolog, lekarz medycyny | |
| Alma Mater |
Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego, Wydział Lekarski w Katowicach Śląskiego Uniwersytetu Medycznego |
| Nauczyciel akademicki | |
| Instytut | |
| Okres zatrudn. |
od 2019 |
Marek Ryszard Biesiada (ur. 4 lutego 1964 w Katowicach) – polski astronom i lekarz, profesor nauk fizycznych.
Życiorys
W latach 1982–1988 studiował astronomię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie uzyskał tytuł zawodowy magistra astronomii (temat pracy magisterskiej „Teorio-grupowe własności równań struktury gwiazdy”). W latach: 1984-1990 studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, kończąc ją z tytułem lekarza medycyny. W roku 1991 uzyskał stopnień doktora nauk fizycznych na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie broniąc rozprawę doktorską pt. „Niestandardowe efekty dynamiczne w jednorodnych wielowymiarowych modelach kosmologicznych” napisaną pod kierunkiem prof. dr. hab. Michała Hellera.
W roku 2007 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk fizycznych w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Śląskiego na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. „Testy i ograniczenia na modele ciemnej materii we Wszechświecie”.
W roku 2013 otrzymał tytuł profesora nauk fizycznych z nominacji Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
Członek Komitetu Astronomii PAN w kadencji 2016-2020 oraz 2020-2023[1]. W latach 2013–2016 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Fizyki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach ds. Nauki.
Za swoje badania w roku 2018 został uhonorowany przez PTF Nagrodą Naukową im. Wojciecha Rubinowicza[2][3].
Działalność naukowa
Zajmuje się kosmologią obserwacyjną i astrofizyką teoretyczną, a w szczególności problemami ciemnej materii i ciemnej energii. W swych badaniach wykorzystuje m.in. zjawisko soczewkowania grawitacyjnego.
Jego zainteresowania obejmują też astrofizyczne i kosmologiczne aspekty fal grawitacyjnych. Wykonując zawód lekarza zajmował się badaniami wpływu środowiska na zdrowie ludzi oraz ocenami ryzyka zdrowotnego istniejących i planowanych przedsięwzięć.
Jest autorem wielu publikacji w renomowanych czasopismach naukowych[4], powoływany jako ekspert przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Narodowe Centrum Nauki, Komisję Europejską (ostatnio w ramach Programu Horyzont 2020), a także przez Europejską Komisję Gospodarczą (UNECE) i Światową Organizację Zdrowia (WHO). Obecnie aktywnie współpracuje z astrofizykami z Chin i Francji.
Członek Polskiego Towarzystwa Astronomicznego (od 1988), American Physical Society (w latach 1993-1996), Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 2002) i Polskiego Towarzystwa Medycyny Środowiskowej (od 1996).
Praca zawodowa
W latach 1988–1989 pracował jako asystent w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Następnie w latach 1989-1991 był asystentem w Centrum Astronomicznym im. M.Kopernika PAN w Warszawie.
Od roku 1990 do 1992 odbywał staż podyplomowy w Górnośląskim Centrum Medycznym w Katowicach – Ochojcu. W roku 1993 został stypendystą Fundacji Na Rzecz Nauki Polskiej w pierwszej edycji programu START[5].
W latach 1991–1998 był adiunktem w Centrum Astronomicznym im. M.Kopernika PAN w Warszawie, a latach 1996-2006 pełnił funkcję Kierownika Zakładu Oceny Ryzyka Zdrowotnego w Instytucie Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w Sosnowcu.
Przez okres 1998-2019 był zatrudniony w Zakładzie Astrofizyki i Kosmologii Instytutu Fizyki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (od 2009 jako profesor nadzwyczajny).
Od roku 2019 jest profesorem zwyczajnym w Zakładzie Astrofizyki Narodowego Centrum Badań Jądrowych w Warszawie.
Staże zagraniczne
- USA, Princeton Astronomical Observatory (1991 r.)
- Dania, Kopenhaga, Niels Bohr Institute (1992 r. i 1994 r.)
- Francja, Paryż, Institut d'astrophysique de Paris (2012 r. i 2013 r.)
- Chiny, Pekin, Beijing Normal University[6], Department of Astronomy (2012 r., 2013 r., visiting Professor: 2014-2015 r.)
Życie prywatne
Żona Małgorzata jest lekarzem medycyny (specjalista z zakresu geriatrii, medycyny rodzinnej oraz medycyny ogólnej), mają czworo dzieci: Martynę – mgr socjologii, Michała – mgr inż. informatyki (odkrywcę komet SOHO), Magdalenę – mgr inż. ochrony środowiska, Marcina – mgr inż. informatyki (stan na rok 2020).
Przypisy
- ↑ Skład Komitetu Astronomii PAN kadencji 2020-2023
- ↑ Laureaci nagrody naukowej im. Wojciecha Rubinowicza
- ↑ Nagrody Polskiego Towarzystwa Fizycznego za rok 2018
- ↑ SAO/NASA Astrophysics Data System. www.adsabs.harvard.edu.
- ↑ Program START FNP. www.fnp.org.pl/, 1993. .
- ↑ Beijing Normal University
Linki zewnętrzne
- Prof. dr hab. Marek Ryszard Biesiada, portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB .
- Marek Biesiada w bazie SAO/NASA Astrophysics Data System (ADS)
- Marek Biesiada w serwisie społecznościowym ResearchGate
- Marek Biesiada w bazie arXiv
- Marek Biesiada na stronie NCBJ