Marcin Andziak

W dzisiejszym świecie Marcin Andziak to kwestia, która zyskała znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę osobistą, zawodową, społeczną czy polityczną, Marcin Andziak przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Jego wpływ wywołał debatę, kontrowersje i rosnące zainteresowanie zrozumieniem jego implikacji i konsekwencji. Z różnych perspektyw Marcin Andziak zdołał wpłynąć na nasze życie w nieoczekiwany sposób, podważając ustalone paradygmaty i stawiając nowe wyzwania na przyszłość. W tym artykule w pełni zbadamy wpływ Marcin Andziak i to, jak zmienił on naszą rzeczywistość w ostatnich latach.

Marcin Andziak
podkomisarz podkomisarz
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1897
Radom, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Katyń, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1918–1940

Formacja

Wojsko Polskie
Wojskowa Straż Kolejowa
Policja Państwowa

Jednostki

5 Pułk Piechoty Legionów
28 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939

Marcin Andziak (ur. 11 listopada 1897 w Radomiu, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podporucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego, podkomisarz Policji Państwowej, ofiara zbrodni katyńskiej[1].

Życiorys

Urodził się w rodzinie Kazimierza i Marii z Szymczaków. W 1918 roku służył w Dowództwie Głównym Wojskowej Straży Kolejowej oraz w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego. W 1920 roku walczył na froncie wojny polsko-bolszewickiej w szeregach 5 pułku piechoty Legionów. Później zajmował się ochroną wschodnich granic II Rzeczypospolitej. Posiadał przydział w rezerwie do 28 pułku piechoty. W latach 20. i 30. XX wieku pełnił służbę w Okręgu II Policji Państwowej w Łodzi. Ukończył szkolenie w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii w Grudziądzu. Na podporucznika został awansowany ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Łódź Miasto II. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IV. Był wówczas w grupie oficerów wojska „pełniących służbę w Policji Państwowej w stopniach oficerów PP”[2].

Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 roku dostał się do niewoli sowieckiej i osadzono go w obozie jenieckim w Kozielsku[3]. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w lesie katyńskim[1] i tam pogrzebany, gdzie po 60 latach otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[4][5]. W miejscu tym prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne[6]. W czasie ekshumacji przeprowadzonej w 1943, odnaleziono jego dowód osobisty, list i kartę szczepień[7], a zwłoki oznaczono numerem 87[8]. Figuruje na liście wywózkowej z 2 kwietnia 1940[3].

Marcin Andziak był żonaty z Bronisławą z domu Simon[3], z którą miał trzy córki: Krystynę, Blandynę i Bronisławę[1].

Upamiętnienie

4 października 2007 roku Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji Władysław Stasiak mianował go pośmiertnie na stopień komisarza Policji Państwowej[9][10], a awans został ogłoszony 10 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[11][12][13]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[14][15][16].

Odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Tarczyński i in. 2000 ↓, s. 263.
  2. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 51, 898.
  3. ↑ a b c d Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 7.
  4. ↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl , polskieradio.pl (pol.).
  5. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
  6. ↑ Historia Zbrodni Katynskiej (pol.).
  7. ↑ Orzeł Biały. Polska walcząca o wolność., pbc.uw.edu.pl, 9 października 1948, s. 4 (pol.).
  8. ↑ Auswärtiges Amt, „Amtliches Material zum Massenmord von Katyn“, 1943, s. 168 (niem.).
  9. ↑ Decyzja Nr 89 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 października 2007 roku nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MSWiA.
  10. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. , web.archive.org, s. 239 (pol.).
  11. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. , web.archive.org, s. 129 (pol.).
  12. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  13. ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem , edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 (pol.).
  14. ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” , prezydent.pl (pol.).
  15. ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie , policja.pl, s. 1-4 (pol.).
  16. ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. .

Bibliografia