Madagaskarniczek zielonawy
Temat Madagaskarniczek zielonawy wzbudził ostatnio duże zainteresowanie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na różne sektory, Madagaskarniczek zielonawy to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Madagaskarniczek zielonawy, od jego początków po obecną ewolucję. Przeanalizujemy jego wpływ w różnych obszarach i przedstawimy różne spojrzenia na tę kwestię. Bez wątpienia Madagaskarniczek zielonawy to fascynujący temat, który zasługuje na dogłębne zbadanie.
| Cryptosylvicola randrianasoloi[1] | |
| Goodman, Langrand & Whitney, 1996 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Cryptosylvicola |
| Gatunek |
madagaskarniczek zielonawy |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Madagaskarniczek zielonawy[3] (Cryptosylvicola randrianasoloi) – gatunek małego ptaka z rodziny madagaskarniczków (Bernieridae). Opisany po raz pierwszy w roku 1996. Występuje endemicznie na Madagaskarze w jego wschodniej części, lecz nie jest zagrożony wyginięciem.
Systematyka
Jedyny przedstawiciel rodzaju Cryptosylvicola[3][4]. Nie wyróżnia się podgatunków[4].
Zasięg występowania
Całkowity zasięg występowania szacowany na 115 000 km² obejmuje wschodnią część Madagaskaru. Spotykany na wysokości 900–2500 m n.p.m. w wilgotnych lasach[5].
Zachowanie
Obserwowano, gdy madagaskarniczek zielonawy złapał około 1,5-centymetrowego świerszcza, przebywającego na liściu około 3 m nad ziemią. Odnóża zostały zjedzone osobno. Okres lęgowy przypada na październik i listopad. 9 listopada obserwowano osobnika niosącego pożywienie, prawdopodobnie dla piskląt. 21 listopada obserwowano grupę 6 osobników, z czego 3 były młodociane[6]. Odnaleziono gniazdo z trzema jajami. Widywany w stadach wielogatunkowych[5].
Status i ochrona
Przez IUCN gatunek klasyfikowany jako najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od roku 2000. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[2]. Zasiedla 12 obszarów uznanych za Important Bird Areas, w tym Park Narodowy Andohahela, Park Narodowy Andringitra, Park Narodowy Zahamena i Park Narodowy Marojejy[5].
Przypisy
- ↑ Cryptosylvicola randrianasoloi, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b BirdLife International, Cryptosylvicola randrianasoloi, The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2015-4 (ang.).
- ↑ a b P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Bernieridae Cibois, David, Gregory & Pasquet, 2010 - madagaskarniczki - Madagascar warblers (wersja: 2019-04-24). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Grassbirds, Donacobius, tetrakas, cisticolas, allies. IOC World Bird List (v11.1). . (ang.).
- ↑ a b c Cryptic Warbler Cryptosylvicola randrianasoloi. BirdLife International. .
- ↑ Steven M. Goodman: The birds of southeastern Madagascar. 1998, s. 68–69, seria: Fieldana Zoology.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. eBird . Cornell Lab of Ornithology. (ang.).