Maciej Klimczak

W tym artykule zbadamy i przeanalizujemy różne aspekty związane z Maciej Klimczak. Od jego pochodzenia i historii po dzisiejsze znaczenie, poprzez wpływ na społeczeństwo i wpływ na różne obszary życia codziennego. Idąc tym tropem, zagłębimy się w Maciej Klimczak, aby zrozumieć jego znaczenie i implikacje, a także zastanowić się nad jego rolą w dzisiejszym świecie. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę postaramy się rzucić światło na ten temat i zaoferować czytelnikowi wzbogacającą perspektywę.

Maciej Klimczak
Ilustracja
Maciej Klimczak (2011)
Data i miejsce urodzenia

21 września 1956
Warszawa

Zawód, zajęcie

urzędnik państwowy, dyplomata

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

wiceminister kultury (2001–2005), ambasador RP na Łotwie (2005–2009), podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP (2011–2015)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Order Trzech Gwiazd III klasy (Łotwa) Komandor z Gwiazdą Królewskiego Norweskiego Orderu Zasługi

Maciej Klimczak (ur. 21 września 1956 w Warszawie) – polski urzędnik państwowy, bibliotekarz, dyplomata, były wiceminister kultury, w latach 2005–2009 ambasador RP w Rydze, w latach 2011–2015 podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego. W trakcie studiów podjął pracę w dziedzinie animacji społeczno-kulturalnej, następnie pracował w spółdzielczości mieszkaniowej. W 1984 objął funkcję wicedyrektora, a następnie dyrektora Domu Sztuki na Ursynowie.

W 1990 podjął pracę w Ministerstwie Kultury i Sztuki na stanowisku wicedyrektora Departamentu Edukacji Kulturalnej. Od 1992 był dyrektorem Departamentu Upowszechniania Kultury. W latach 2001–2005 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Kultury. W 2003 pełnił obowiązki generalnego konserwatora zabytków. Zasiadał w Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, Radzie ds. Zrównoważonego Rozwoju, Zespole ds. Mniejszości Narodowych, Komisji Trójstronnej ds. społeczno-gospodarczych oraz w wielu innych kolegialnych organach doradczych i konsultacyjnych.

W latach 1995–2001 był wykładowcą Podyplomowego Studium Menedżerów w Szkole Głównej Handlowej.

W październiku 2005 objął funkcję ambasadora RP na Łotwie. Funkcję tę sprawował do końca listopada 2009. Następnie od 2010 był dyrektorem naczelnym Teatru Studio.

18 marca 2011 został podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta RP ds. twórczości, dziedzictwa i kultury. Pełnił tę funkcję do 5 sierpnia 2015. W 2015 miał objąć dyrekcję Instytutu Polskiego w Mińsku, jednak nie uzyskał nominacji ministra Witolda Waszczykowskiego. Podjął pracę w Bibliotece Publicznej w Dzielnicy Śródmieście w Warszawie. Był później przedstawicielem Senatu RP w Radzie CBOS.

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia