Maciej Freimut

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Maciej Freimut, badając jego pochodzenie, ewolucję i dzisiejsze znaczenie. Maciej Freimut jest przedmiotem zainteresowania i debaty od wielu lat, a jego wpływ rozciąga się na różne obszary społeczeństwa. Idąc tym tropem, szczegółowo przeanalizujemy różne aspekty, które sprawiają, że Maciej Freimut jest tak ekscytującym tematem, od jego wpływu na kulturę popularną po jego znaczenie w polu akademickim i naukowym. Przygotuj się na odkrycie wszystkich fascynujących aspektów Maciej Freimut i zanurz się w podróż, która doprowadzi Cię do lepszego zrozumienia jego znaczenia w dzisiejszym świecie.

Maciej Freimut
Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1967
Wąbrzeźno

Wzrost

188 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
srebro Barcelona 1992 kajakarstwo
(K-2 500 m)
Mistrzostwa świata
złoto Meksyk 1994 K-2 200 m
srebro Płowdiw 1989 K-4 1000 m
srebro Poznań 1990 K-1 1000 m
srebro Kopenhaga 1993 K-2 500 m
srebro Kopenhaga 1993 K-4 10.000 m
brąz Płowdiw 1989 K-2 500 m
brąz Duisburg 1995 K-2 500 m
Mistrzostwa Europy
srebro Płowdiw 1997 K-2 500 m
brąz Płowdiw 1997 K-2 200 m

Maciej Freimut (ur. 24 lutego 1967 w Wąbrzeźnie) – polski kajakarz, srebrny medalista olimpijski z Barcelony (1992), mistrz świata (1994), medalista mistrzostw Europy, trzykrotny olimpijczyk, wielokrotny mistrz Polski.

Kariera sportowa

W latach 1978–1988 występował w Orle Wałcz, w latach 1988-1997 był zawodnikiem Zawiszy Bydgoszcz.

Igrzyska olimpijskie

Trzykrotnie wystąpił na igrzyskach olimpijskich. Na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu (1988) zajął 6. miejsce w konkurencji K-2 500 m (z Wojciechem Kurpiewskim) i 5. miejsce w konkurencji K-4 1000 m (partnerami byli Wojciech Kurpiewski, Grzegorz Krawców i Kazimierz Krzyżański). Na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie (1992) wywalczył tytuł wicemistrzowski w konkurencji K-2 500 m (z Wojciechem Kurpiewskim), a w konkurencji K-4 1000 m zajął 6. miejsce (partnerami byli W. Kurpiewski, G. Krawców i Grzegorz Kaleta). Na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie 91996) zajął 5. miejsce w konkurencji K-4 500 m (z Adamem Wysockim).

Mistrzostwa świata

Na mistrzostwach świata wystąpił dziewięciokrotnie, zdobywając siedem medali, w tym jeden złoty, cztery srebrne i dwa brązowe.

Mistrzostwa Europy

Mistrzostwa Polski

16 razy zdobył tytuł mistrza Polski seniorów:

  • K-1 500 m: 1990
  • K-1 1000 m: 1988, 1990
  • K-2 200 m: 1994 (z Grzegorzem Kaletą)
  • K-2 500 m: 1986 (z Mirosławem Mikołajewiczem), 1988 (z Wojciechem Kurpiewskim), 1989 (z Pawłem Nawrockim), 1993, 1994 (w dwóch startach z Grzegorzem Kaletą), 1996, 1997 (w dwóch startach z Piotrem Olszewskim)
  • K-2 1000 m: 1993, 1994 (w obu startach z Grzegorzem Kaletą)
  • K-2 10000 m: 1993, 1994 (w obu startach z Grzegorzem Kaletą)
  • K-4 1000 m: 1989

Bibliografia

  • Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński Leksykon olimpijczyków polskich. Od Chamonix i Paryża do Soczi 1924-2014, wyd. PKOl, b.m. i d. w., s. 253
  • Bogdan Chruścicki 80 lat w kajakach, wyd. Fundacja Dobrej Książki, b.d. i m.w., ISBN 978-83-86320-74-5
  • wyniki na stronie canoeresults.eu

Linki zewnętrzne