W artykule poruszona zostanie tematyka Małopolskie Towarzystwo Rolnicze, która w ostatnich latach wzbudziła duże zainteresowanie w środowisku akademickim i naukowym. Małopolskie Towarzystwo Rolnicze jest tematem szeroko poruszanym w literaturze naukowej i wzbudził zainteresowanie badaczy różnych dyscyplin. W tym artykule przeanalizowane zostaną różne perspektywy i podejścia związane z Małopolskie Towarzystwo Rolnicze, w celu przedstawienia kompleksowej i aktualnej wizji na ten temat. Dodatkowo zbadane zostaną praktyczne i teoretyczne implikacje Małopolskie Towarzystwo Rolnicze, a także możliwe kierunki przyszłych badań w tej dziedzinie.
Małopolskie Towarzystwo Rolnicze (MTR) – organizacja utworzona w 1919 w Krakowie, skupiająca organizacje rolnicze (głównie kółka rolnicze) działające na ziemiach byłego zaboru austriackiego. Powstało z połączenia Towarzystwa Rolniczego Krakowskiego i Towarzystwa Kółek Rolniczych we Lwowie.
Zasadniczym celem MTR było podnoszenie oświaty rolniczej, doskonalenie rolnictwa oraz wiejskiego przemysłu i handlu, zaspokajanie potrzeb gospodarczych i obrona interesów swoich członków. Prowadzone były prace instruktażowe, mające na celu poprawę struktury rolnej, wydajności i jakości produkcji rolnej i hodowlanej, organizowano pokazy, wystawy oraz propagowano idee spółdzielczości. Początkowo Małopolskie Towarzystwo Rolnicze znajdowało się pod wpływem ziemiaństwa, w latach 1921-1927 pod wpływem PSL „Piast” (prezesem został Wincenty Witos), następnie przeważali zwolennicy sanacji, którzy w 1929 r. przyłączyli do MTR ziemiańskie Towarzystwa Gospodarskiego Małopolski Wschodniej z siedzibą we Lwowie[1].
MTR od 1928 r. dzieliło się na dwa autonomiczne oddziały, które w 1937 r. przekształciły się w niezależne organizacje:
W skład Oddziału Krakowskiego wchodził autonomiczny Związek KGW przy MTR w Krakowie, natomiast Oddział Lwowski współpracował z niezależnym Związkiem KGW Ziem Południowo-Wschodnich.