Dzisiaj zagłębimy się w fascynujący świat Małgorzata Mańka-Szulik, temat, który przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i entuzjastów. Od początków do dzisiejszego wpływu Małgorzata Mańka-Szulik był przedmiotem niezliczonych badań i debat. Dzięki wielowiekowej historii firma Małgorzata Mańka-Szulik ewoluowała i dostosowywała się do zmieniających się potrzeb społeczeństwa. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Małgorzata Mańka-Szulik, od jego najbardziej historycznych aspektów po jego implikacje we współczesnym świecie. Razem z ekspertami w tej dziedzinie zbadamy jego główne cechy, wyzwania i możliwości, zapewniając głęboką i kompletną wizję Małgorzata Mańka-Szulik i jego znaczenia w obecnym kontekście.
Data i miejsce urodzenia |
11 sierpnia 1955 |
---|---|
Prezydent Zabrza | |
Okres |
od 2006 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Małgorzata Maria Mańka-Szulik (ur. 11 sierpnia 1955 w Zabrzu) – polska nauczycielka i działaczka samorządowa, doktor nauk społecznych, w latach 2006–2024 prezydent Zabrza.
Z wykształcenia matematyk. Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach[1]. Na Politechnice Śląskiej ukończyła studia podyplomowe z zakresu zarządzania oraz informatyki. Stopień doktora nauk społecznych uzyskała na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie w 2019 na podstawie pracy pt. Komunikacja społeczna samorządu terytorialnego miast tworzących Górnośląski Związek Metropolitalny[2].
Zainicjowała utworzenie pierwszej w Polsce samorządowej szkoły artystycznej – Liceum Sztuk Plastycznych w Zabrzu[3]. Pełniła funkcję dyrektora tej placówki[1]. Autorka prac z zakresu zarządzania komunikacją zewnętrzną i wewnętrzną w jednostkach samorządu terytorialnego oraz rozwiązań informatycznych w procesie komunikacji społecznej tych jednostek[3]. W 2013 powołana w skład Konwentu Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach[1].
Zaangażowała się w działalność lokalnego stowarzyszenia Skuteczni dla Zabrza[4], które współtworzyła. Z jego ramienia w wyborach samorządowych w 2002 kandydowała na urząd prezydenta Zabrza, zajmując 3. miejsce[5]. W 2003 została pełnomocnikiem okręgowym nowo powstałej partii Inicjatywa dla Polski[6] (partia rozwiązała się w styczniu 2006). W drugiej turze wyborów w 2006 z ramienia SdZ została wybrana na urząd prezydenta Zabrza[7]. Cztery lata później uzyskała reelekcję w pierwszej turze (startując z własnego komitetu przy poparciu SdZ), otrzymując poparcie na poziomie 75%[8]. W 2014 została wybrana na trzecią z rzędu kadencję (otrzymała 63% poparcia w I turze, ponownie startując z własnego komitetu)[9].
W 2015 została wybrana na stanowisko przewodniczącej zarządu Górnośląskiego Związku Metropolitalnego. Uczestniczyła w pracach nad utworzeniem Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii[10]. Ubiegała się o reelekcję także w wyborach samorządowych 2018, gdzie w drugiej turze głosowania zdobyła 52% głosów i zapewniła sobie wybór na kolejną kadencję[11]. Podczas wyborów samorządowych w 2024 w pierwszej turze głosowania zajęła drugie miejsce z wynikiem 21,73% głosów. W drugiej turze otrzymała 42,15% głosów, przegrywając z Agnieszką Rupniewską[12]. Nie uzyskała wówczas również mandatu radnej miejskiej[13].
Również w 2024 z ramienia Prawa i Sprawiedliwości wystartowała w wyborach do Parlamentu Europejskiego z okręgu nr 11, nie uzyskując mandatu[14].
Córka Andrzeja i Heleny[15]. Zamężna z Janem, ma czworo dzieci: Justynę, Tomasza, Marcina i Marka.
Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2017)[16], Złotym Krzyżem Zasługi (2011)[17], Srebrnym Krzyżem Zasługi (2005)[1][18] oraz Medalem Stulecia Odzyskania Niepodległości (2023)[19].
Wyróżniona Srebrnym Medalem za Zasługi dla Policji (2011)[20], Brązową Odznaką „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” (2009)[21] oraz Śląską Nagrodą im. Juliusza Ligonia (2017)[22]. W 2018 otrzymała tytuł „Honorowej Ślązaczki Roku 2018”[23], a w 2019 została laureatką Nagrody im. Wojciecha Korfantego[24].