Ludwig Feuerbach

W tym artykule zajmiemy się tematem Ludwig Feuerbach, tematem, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. Ludwig Feuerbach to temat, który wywołał debatę i kontrowersje w różnych kręgach i ważne jest szczegółowe zbadanie różnych punktów widzenia na ten temat. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Ludwig Feuerbach to temat, który zasługuje na dokładne i obiektywne zbadanie. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom Ludwig Feuerbach i przeanalizujemy jego implikacje w różnych obszarach. Bez wątpienia jest to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i budzi ogromne zainteresowanie społeczności, dlatego ważne jest, aby poruszyć go całkowicie i wyczerpująco.

Ludwig Andreas Feuerbach
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1804
Landshut

Data i miejsce śmierci

13 września 1872
Norymberga

Przyczyna śmierci

udar mózgu

Zawód, zajęcie

filozof

Narodowość

niemiecka

Rodzice

Paul Johann Anselm von Feuerbach (ojciec)

Krewni i powinowaci

Karl Wilhelm Feuerbach (brat)

podpis

Ludwig Andreas Feuerbach (ur. 28 lipca 1804 w Landshut, zm. 13 września 1872 w Rechenbergu, obecnie Norymberga) – niemiecki filozof.

Życiorys

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Jego ojcem był prawnik Paul Johann Anselm von Feuerbach, a bratem matematyk Karl Wilhelm Feuerbach.

Filozofia

Feuerbach był uczniem Hegla, należąc do tzw. lewicy heglowskiej. Wkrótce jednak odrzucił heglizm przyjmując w metafizyce poglądy materialistyczne. Swoje credo wyraził słowami: Myśl z bytu, a nie byt z myśli. Podkreślał materialność człowieka (Człowiek jest tym, co zje) i na tej podstawie zbudował naturalistyczną etykę i teorię religii. Zwalczał idee nieśmiertelności i nadprzyrodzoności. Religia – jego zdaniem – była tworem ludzkim: to człowiek stworzył Boga na swoje podobieństwo – nie odwrotnie. Religia jest jednak wieczna, gdyż zaspokaja odwieczne potrzeby człowieka. Jest ona także pewną formą jego wiedzy o samym sobie, o istocie człowieczeństwa. Jeżeli Bóg został stworzony na obraz człowieka to człowiek – poznając Boga w jego formach – poznaje samego siebie. Poznanie rzeczy może – zdaniem Feuerbacha – następować tylko przez zmysły (sensualizm), a poznanie innego człowieka – także poprzez „poszukiwanie prawdy w dialogu”. Był jednym z twórców pojęcia alienacji religijnej[1].

 Osobny artykuł: Alienacja religijna.

Filozofia Feuerbacha oddziaływała na Marksa i Engelsa. Obaj krytykowali Feuerbacha m.in. w dziełach: Tezy o Feuerbachu, Ideologia niemiecka czy Ludwig Feuerbach i zmierzch klasycznej filozofii niemieckiej. Pod koniec życia Feuerbach skierował wzrok w stronę socjalizmu naukowego[2]. Studiował Kapitał Marksa, a w roku 1870 stał się socjaldemokratą, nie potrafił jednak przejść na pozycje materializmu dialektycznego i historycznego i do końca swych dni pozostał znakomitym przedstawicielem przedmarksowskiego materializmu i ateizmu[2].

W 1867 wylew krwi spowodował u Feuerbacha częściowy paraliż, który w 1872 stał się przyczyną jego śmierci.

Dzieła przetłumaczone na język polski

Przypisy

  1. ↑ Poniatowski 1969 ↓, s. 90.
  2. ↑ a b Ojzerman 1969 ↓, s. 301.

Bibliografia

  • Henryk Jankowski: Etyka Ludwika Feuerbacha.
  • Jan Andrzej Kłoczowski: Człowiek bogiem człowieka. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski, 1979.
  • Teodor Ojzerman: Klasyczna filozofia niemiecka. Materializm antropologiczny Ludwika Feuerbacha. W: Krótki zarys historii filozofii. Pod redakcją M.T. Jowczuka, T.I. Ojzermana, I.J. Szczipanowa. Przeł. Marian Drużkowski i in. Wyd. II, poprawione i uzupełnione. Warszawa: Książka i Wiedza, listopad 1969, s. 298-317. (pol.).
  • Ryszard Panasiuk: Feuerbach. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1972, seria: Myśli i Ludzie.
  • Zygmunt Poniatowski: Mały słownik religioznawczy. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1969.

Linki zewnętrzne