Lotar Udo III

W dzisiejszym świecie Lotar Udo III to kwestia, która zyskała duże znaczenie w społeczeństwie. Od momentu pojawienia się Lotar Udo III przyciąga uwagę ekspertów i naukowców, wywołując żarliwe debaty i dyskusje. W miarę upływu czasu Lotar Udo III pozostaje tematem zainteresowania, a jego wpływ staje się coraz bardziej widoczny w różnych obszarach. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Lotar Udo III, analizując jego pochodzenie, ewolucję i dzisiejsze konsekwencje. Bez wątpienia Lotar Udo III to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i zasługuje na głęboką i świadomą refleksję.

Lotar Udo III
margrabia Marchii Północnej
Okres

od 1087
do 1106

Poprzednik

Henryk I

Następca

Rudolf I

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 1070

Data śmierci

2 czerwca 1106

Ojciec

Lotar Udo II

Matka

Oda z Werl

Żona

Irmgarda z Plötzkau

Dzieci

Adelajda, Irmgarda, ?, Henryk II

Lotar Udo III (ur. ok. 1070, zm. 2 czerwca 1106) – hrabia Stade, od 1087 margrabia Marchii Północnej.

Życiorys

Lotar Udo III był drugim synem hrabiego Stade Lotara Udona II oraz Ody, córki hrabiego Werl Hermana III. Po bezpotomnej śmierci starszego brata Henryka I w 1087 odziedziczył hrabstwo Stade oraz Marchię Północną. Miał poślubić Eilikę, córkę księcia saskiego Magnusa Billunga, ale w drodze na zaręczyny poznał i zakochał się w Irmgardzie, córce hrabiego Plötzkau Dytryka (Eilika została później matką Albrechta Niedźwiedzia).

Przez długi czas należał do kręgu saskich możnych pozostających w opozycji wobec cesarza Henryka IV Salickiego. W 1100 odbył zwycięską wyprawę przeciwko Słowianom połabskim, podczas której zdobył ich twierdzę Brennę. W ostatnich latach życia skłócił się z innymi książętami saskimi i próbował zbliżyć się do cesarza. Oddał klasztor Harsefeld benedyktynom i doprowadził do objęcia go bezpośrednią zwierzchnością papieską (uniezależniając go od arcybiskupów Bremy, z którymi Lotar Udo toczył liczne spory); tam też został pochowany.

Wobec małoletności jedynego syna Henryka, zarząd nad dziedzictwem Henryka przypadł jego młodszemu bratu Rudolfowi I.

Rodzina

Z małżeństwa z Irmgardą z Plötzkau (zm. 1154) pochodziło czworo dzieci:

Bibliografia