W dzisiejszym artykule chcemy zagłębić się w fascynujący świat Living Colour. Niezależnie od tego, czy mówimy o życiu postaci historycznej, zjawisku społecznym, aktualnym temacie, czy jakimkolwiek innym temacie, który wzbudza zainteresowanie czytelnika, ten artykuł ma na celu zagłębienie się w najbardziej istotne i pouczające aspekty. W następnych kilku wierszach będziemy badać różne aspekty związane z Living Colour, od jego pochodzenia po implikacje, jakie ma dla dzisiejszego społeczeństwa. Jest to szeroki i zróżnicowany temat, więc zwrócenie uwagi na każdy szczegół będzie niezbędne, aby w pełni zrozumieć znaczenie Living Colour. Dołącz do nas w tej odkrywczej podróży!
![]() Living Colour podczas koncertu w 2016 r. | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek |
metal alternatywny[1], pop alternatywny[1], rock alternatywny[1], indie rock[1], hard rock[1], rock albumowy[1], heavy metal[1], college rock[1] |
Wydawnictwo |
Living Colour – amerykański zespół, powstały w 1984 r. w Nowym Jorku, grający trudną do zaklasyfikowania mieszankę heavy metalu, rocka, free jazzu, funky, hip-hopu i innych stylów – określaną nieraz jako crossover.
Grupa podpisała kontrakt z wytwórnią Epic Records (obecnie Sony) w 1987 r., wydając pierwszą płytę – Vivid – rok później. Sławę przyniósł zespołowi utwór Cult of Personality, spopularyzowany przez stację MTV, za który grupa otrzymała w 1990 r. nagrodę Grammy w kategorii „najlepszy utwór hardrockowy”. W 2004 r. wersja tego utworu została wykorzystana w ścieżce dźwiękowej do gry Grand Theft Auto: San Andreas (utwór był grany w dostępnym w grze Radio X), a później również w grze muzycznej Guitar Hero III: Legends of Rock. Utwór był również wykorzystywany w federacji WWE jako muzyka wejściowa wrestlera CM Punka. Podczas uroczystości MTV Video Music Awards w tym samym roku, Living Colour uzyskał tytuł „najlepszego nowego artysty”.
Drugi album, Time’s Up z 1990 r., potwierdził klasę Living Colour. W 1991 r. zespół wziął udział w pierwszej edycji rockowego festiwalu Lollapalooza. Wkrótce potem od grupy odszedł basista, Muzz Skillings – zastąpił go Doug Wimbish. Już w nowym składzie, w 1993 r., został nagrany trzeci album studyjny, Stain. W 1995 r. z powodu nieporozumień podczas prac nad czwartym albumem doszło do rozpadu grupy. Przez prawie 6 lat muzycy prowadzili działalność solową, a w roku 2001 grupa reaktywowała się – najpierw na koncerty, potem zaś nagrała czwarty album studyjny, CollideØscope (2003). Zespół wziął udział w „Experience Hendrix Tribute Tour” – tournée poświęconemu Jimiemu Hendriksowi[2].
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
USA [3] |
AUS [4] |
NLD [5] |
CHE [6] | ||||||||||||||||
Vivid |
|
6 | 47 | 92 | – |
| |||||||||||||
Time’s Up |
|
13 | 15 | 24 | 11 |
| |||||||||||||
Stain |
|
26 | 18 | 8 | 14 | ||||||||||||||
Collideøscope |
|
– | – | – | – | ||||||||||||||
The Chair in the Doorway |
|
161 | – | – | – | ||||||||||||||
Shade |
|
12 US Top Hard Rock Albums[9] | – | 119[10] | 25[11] | ||||||||||||||
„–” album nie był notowany. |
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | |||
---|---|---|---|---|---|
USA [3] |
AUS [4] |
NLD [5] |
CHE [6] | ||
Biscuits |
|
110 | 25 | 43 | 32 |
Tytuł | Dane dot. albumu | Certyfikat |
---|---|---|
Primer |
|
|
Time Tunnel |
|
|
Video Hits |
|
|
On Stage at World Cafe Live |
|
|
The Paris Concert |
|
Rok | Kategoria | Tytułem | Nagroda | Nota | Źródło |
---|---|---|---|---|---|
1990 | Best Hard Rock Performance | „Cult of Personality” | Grammy | Laur | [12] |
Best Rock Performance by a Duo or Group with Vocal | „Glamour Boys” | Nominacja | |||
1991 | Best Hard Rock Performance | Time’s Up | Laur | [13] | |
1994 | „Leave It Alone” | Nominacja | [14] |