Lisia Skała (Suliszowice)

W tym artykule poruszony zostanie temat Lisia Skała (Suliszowice), który był przedmiotem dużego zainteresowania i debaty w ostatnich dziesięcioleciach. Lisia Skała (Suliszowice) przyciągnął uwagę naukowców, specjalistów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego wpływ na różne aspekty współczesnego społeczeństwa. W tym artykule Lisia Skała (Suliszowice) zostanie szczegółowo przeanalizowany, badając jego pochodzenie, ewolucję, implikacje i możliwe przyszłe scenariusze. Zostaną zbadane różne perspektywy, teorie i badania, które rzucą światło na to zjawisko, umożliwiając czytelnikowi uzyskanie wszechstronnego i krytycznego zrozumienia Lisia Skała (Suliszowice). Poprzez szczegółowe zbadanie tego tematu staramy się promować refleksję i dialog wokół Lisia Skała (Suliszowice), przyczyniając się do zrozumienia i generowania nowych pomysłów i podejść w celu sprostania wyzwaniom, jakie stwarza.

Lisia Skała – skała we wsi Suliszowice[1] w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Żarki[1]. Znajduje się na Wyżynie Częstochowskiej w obrębie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2].

Lisia Skała znajduje się w lesie po północnej stronie zabudowanego obszaru Zastudnia (część wsi Suliszowice). Przez grotołazów nazywana jest Płetwą[3]. Znajduje się wśród wielu innych skał w rzadkim lesie na północnym stoku wzniesienia nad Zastudniem. Ma wysokość 20 m i zbudowana jest z twardych wapieni skalistych. Uprawiana jest na niej wspinaczka skalna[1]. Po raz pierwszy zaczęto się na niej wspinać w 2004 r. Jesienią 2020 r. odnowiono i uzupełniono na niej asekurację, dzięki czemu stała się atrakcyjnym obiektem wspinaczkowym[4]. W 2021 r. jest na niej 14 dróg wspinaczkowych o trudności od IV do VI.4 + w skali Kurtyki. Większość z nich ma zamontowane ringi (r) i stanowiska zjazdowe (st), tylko na dwóch drogach wspinaczka częściowo tradycyjna (trad)[4]. Wśród wspinaczy skalnych skała ma średnią popularność[1].

  1. Rademenes; VI.1+, 5r + st
  2. Radki w skrzatki; VI+5, r + st
  3. Ludki srutki; V+, 5r + st
  4. Rzyski; VI, 5r + st
  5. Kancik; V+, 6r + st
  6. Janitex Ambitex; VI.2, 6r + st
  7. S-ka; IV, trad + 2r + st
  8. Filar Wiktora; VI+, 6r + st
  9. Wiktorzy; VI.2+, 9r + st
  10. Ładne kwiatki; VI.4, 6r + st)
  11. Demenówka; VI.1, 7r + st
  12. Grabki; VI, 6rz + st
  13. Z-ka; IV, trad+2r + st
  14. Dead Fox; VI.3, 5r + rz[4].


Przypisy

  1. ↑ a b c d Grzegorz Rettinger, Jura Północna. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2017, ISBN 978-83-947825-0-4.
  2. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  3. ↑ Marian Czepiel, Wielki Okap nad Zastudniem, Jaskinie Polski , Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy .
  4. ↑ a b c Lisia Skała (Zastudnie) – Topo rejonu wspinaczkowego 2021 .
Skały Siedlca, Suliszowic i Zaborza