W tym artykule zbadamy Lionginas Virbalas z różnych perspektyw, analizując jego wpływ na obecne społeczeństwo, a także jego znaczenie historyczne i możliwy przyszły rozwój. Zagłębimy się w jego pochodzenie i ewolucję, badając jego wpływ w różnych obszarach codziennego życia. Poprzez wywiady, badania i analizy postaramy się rzucić światło na znaczenie Lionginas Virbalas i to, jak ukształtował on znany nam świat. Ponadto przeanalizujemy różne opinie i punkty widzenia, aby zaoferować pełną i wzbogacającą wizję na ten temat. Dołącz do nas w tej podróży polegającej na eksploracji i dociekaniu Lionginas Virbalas.
![]() | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Arcybiskup metropolita Kowna | |||
Okres sprawowania |
2015–2019 | ||
Biskup diecezjalny Poniewieża | |||
Okres sprawowania |
2013–2015 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Inkardynacja | |||
Śluby zakonne |
27 września 2003 | ||
Prezbiterat |
30 maja 1991 | ||
Nominacja biskupia |
6 czerwca 2013 | ||
Sakra biskupia |
10 sierpnia 2013 |
Data konsekracji |
10 sierpnia 2013 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||
Miejsce | |||||
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Lionginas Virbalas (ur. 6 lipca 1961 w Birżach) – litewski duchowny rzymskokatolicki, jezuita, biskup diecezjalny Poniewieża w latach 2013–2015, arcybiskup metropolita Kowna w latach 2015–2019.
Święcenia kapłańskie otrzymał 30 maja 1991 w zakonie jezuitów. Po święceniach i studiach w Rzymie został asystentem mistrza nowicjatu w austriackim Innsbrucku. Później pracował w zakonnych placówkach w Kownie i Wilnie, a w latach 2005-2008 był asystentem sekretarza generalnego litewskiej Konferencji Episkopatu. W latach 2010–2013 kierował Papieskim Kolegium Rosyjskim w Rzymie.
6 czerwca 2013 papież Franciszek mianował go biskupem diecezjalnym Poniewieża[1]. Sakry udzielił mu 10 sierpnia 2013 emerytowany metropolita Wilna, kardynał Audrys Bačkis.
11 czerwca 2015 papież Franciszek mianował go arcybiskupem metropolitą Kowna[2]. 1 marca 2019 papież przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu[3], złożoną ze względu na stan zdrowia[4].
W latach 2014–2019 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Konferencji Biskupów Litwy[5].