W tym artykule poruszymy temat Linda Purl, który reprezentuje podstawowy aspekt życia ludzi. Od niepamiętnych czasów Linda Purl był przedmiotem badań, debat i refleksji ze względu na jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Na przestrzeni dziejów Linda Purl odegrał kluczową rolę w rozwoju ludzkości, wpływając na sposób, w jaki ludzie wchodzą w interakcje, myślą i odnoszą się do siebie nawzajem. Dlatego konieczne jest zagłębienie się w różne aspekty, które obejmuje Linda Purl, od jego początków po dzisiejsze znaczenie, aby zrozumieć jego znaczenie i znaczenie we współczesnym kontekście.
![]() | |
Imię i nazwisko |
Linda M. Purl |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 września 1955 |
Zawód |
aktorka, modelka, piosenkarka |
Współmałżonek |
Desi Arnaz Jr. |
Lata aktywności |
od 1966 |
Linda Purl (ur. 2 września 1955 w Greenwich) – amerykańska aktorka i piosenkarka. Występowała w roli Charlene Matlock w pierwszym sezonie serialu Matlock (1986–1987).
Urodziła się w Greenwich[1][2][3], w stanie Connecticut[4] jako córka Raymonda i Marcie Purl[5], ale spędziła większość swojego dzieciństwa i wczesnej młodości w Japonii, gdzie ojciec pracował w fabryce firmy Union Carbide[6]. Mając 7 lat, w 1962 była gospodarzem programu dla dzieci w telewizji w Tokio. W 1967, w wieku 11 lat, pojawiła się na scenie jak Helen Keller w anglojęzycznej wersji sztuki Williama Gibsona Cudotwórczyni (The Miracle Worker), a następnie w roli Louis w japońskiej wersji musicalu Król i ja (The King and I) autorstwa Richarda Rodgersa (muzyka) i Oscara Hammersteina II, Bet w Oliver![7].
W wieku 16 lat powróciła do USA i w 1972 zadebiutowała na ekranie, grając niewielką rolę Amy Barron w westernie Jory u boku Robby’ego Bensona. Po ukończeniu Wykeham Rise School for Girls in the Arts w Washington (Connecticut), przez jakiś czas uczęszczała do Finch College[8]. Uczyła się aktorstwa pod kierunkiem Maguerite Beale (1970-71), a w latach 1972–1974 w Lee Strasberg Theatre and Film Institute[9]. W operze mydlanej CBS The Secret Storm (1973-74) występowała jako Doreen Post.
Pojawiała się w ogromnej ilości seriali telewizyjnych i telefilmach. Grała różnego typu postacie, w tym upośledzoną umysłowo nastolatkę Virginię Rae Hensler w teledramacie ABC Jak normalni ludzie (Like Normal People, 1979) z udziałem Shauna Cassidy, Zalmana Kinga, Hope Lange i Jamesa Keacha, jak i ofiary gwałtów i psychotycznych zabójców, a także prawdziwe bohaterki, takie jak Alice Roosevelt Longworth w biograficznym melodrmacie ABC/HBO Eleonora i Franklin (Eleanor and Franklin, 1976) czy dziennikarka Nellie Bly w teledramacie NBC Przygody Nellie Bly (The Adventures of Nellie Bly, 1981). W dwóch telewizyjnych westernach ABC Na preriach Dakoty (Young Pioneers, 1976) i Gwiazdka na prerii (Young Pioneers’ Christmas, 1976) wcieliła się w młodą mężatkę Molly Beaton, a w ekranizacji powieści Danielle Steel NBC Sekrety (Secrets, 1992) obok Christophera Plummera, Josie Bissett, Gary’ego Collinsa, Stephanie Beacham, Nicole Eggert i Bena Browdera zagrała poobijaną żonę Jane Adams. W telewizyjnym dreszczowcu Body Language (1992) z Heather Locklear była psychotyczną sekretarką.
Pracowała także na scenie, występując w latach 70. i 80. w małych teatrach w Los Angeles. Grała rolę Sandy w musicalu Grease (1980), Portię w Kupca weneckim w Globe Theatre (1980), Daisy w W pogodny dzień zobaczysz przeszłość (On a Clear Day You Can See Forever) z San Bernadino Light Opera Company w Kalifornii (1984), a także Theę w produkcji Hedda Gabler. Zastąpiła Stephanie Zimbalist w produkcji i zagrała w sztuce The Baby Dance (1990) o biednej południowej kobiecie planującej oddać swoje dziecko bogatej kalifornijskiej parze. Spektakl miał swoją premierę w Pasadena Playhouse zanim został przeniesiony na Off-Broadway w roku następnym. Dodatkowo, Purl występowała w Nowym Jorku i całej Południowej Kalifornii w spektaklach kabaretowych. Śpiewała również w klubach nocnych na całym niemal świecie. Jest laureatką czterech nagród Drama Logue dla najlepszej aktorki: w 1982 za rolę Ellen w Człowieku, który widział przez czas (The Man Who Could See Through Time), w 1984 za postać Prudence w Beyond Therapy, w 1985 za Julię w Romeo i Julii, a w 1986 za Annie w sztuce Toma Stopparda Prawdziwa rzecz (The Real Thing) w Mark Taper Forum w Los Angeles (1986)[10].
W 1991 zagrała Wandę w produkcji broadwayowskiej Dwie matki autorstwa Jane Anderson[11] ze Stephanie Zimbalist. Na Broadwayu wystąpiła jako Victoria Phillips w Getting and Spending (1998)[12] w Helen Hayes Theatre i w roli Aunt Polly w musicalu Przygody Tomka Sawyera (2001)[13]. W 2008 na deskach Cleveland Play House w Cleveland, w Ohio w sztuce Tennessee Williamsa Szklana menażeria zagrała Amandę Wingfield[14], a w 2012 w spektaklu Rexa Reeda The Man That Got Away: Ira Without George w Jewish Community Center of San Francisco’s Kanbar Hall znalazła się w obsadzie obok Gregory’ego Harrisona[15].
W 2013 nagrała płytę „Midnight Caravan” z coverami 15 przebojów lat 40. i 50. z repertuaru Elli Fitzgerald, Judy Garland czy Rosemary Clooney[16].
W 2022 powróciła na scenę w roli Elizabeth Corban w sztuce Złap mnie jeśli potrafisz z Patrickiem Duffy[17].
Była czterokrotnie mężatką; z aktorem i muzykiem Desi Arnaz Jr.[18] (od 13 stycznia 1980 do 10 grudnia 1981), scenarzystą Williamem Broylesem Jr. (od 5 listopada 1988 do 1992), scenarzystą i producentem telewizyjnym Alexandrem Cary (od 23 lipca 1993 do 1999), z którym ma syna, oraz Jamesem Vinsonem Adamsem[19] (od 15 lipca 2006 do 2011). Spotykała się także z aktorem Simonem MacCorkindale[20]. W listopadzie 2020 związała się z aktorem Patrickiem Duffy[21].