Obecnie Lidia Brydak stał się przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Jego znaczenie obejmuje politykę, gospodarkę, społeczeństwo, środowisko, technologię, naukę i kulturę. Lidia Brydak znacząco wpływa na codzienne życie ludzi i podejmowanie decyzji na całym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Lidia Brydak i jego wpływem w różnych kontekstach, a także jego ewolucję w czasie. Dodatkowo omówimy rolę, jaką Lidia Brydak odgrywa dzisiaj i jaki ma wpływ na przyszłość.
Data i miejsce urodzenia |
10 sierpnia 1938 |
---|---|
Profesor nauk biologicznych | |
Specjalność: mikrobiologia, wirusologia | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1968 |
Habilitacja |
1991 |
Profesura |
18 czerwca 1998 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet Szczeciński |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Lidia Bernadeta Brydak (ur. 10 sierpnia 1938 w Rzeszowie[1]) – polska naukowiec, mikrobiolog i wirusolog, profesor nauk biologicznych, zajmująca się zagadnieniami związanymi z grypą.
W 1964 ukończyła studia z mikrobiologii na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej[2]. Doktoryzowała się w 1968 w Instytucie Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk; w latach 1964–1968 była stypendystką PAN[2]. Stopień doktora habilitowanego nauk biologicznych w dyscyplinie mikrobiologia uzyskała w 1991 na macierzystym wydziale w oparciu o rozprawę zatytułowaną Charakterystyka szczepów wirusa grypy A (H3N2) zaadaptowanych do obniżonej temperatury replikacji. W 1998 otrzymała tytuł profesora nauk biologicznych[3].
Od 1969 zawodowo związana z Narodowym Instytutem Zdrowia Publicznego – Państwowym Zakładem Higieny[2], gdzie doszła do stanowiska profesora[3]. Powoływana na funkcje kierownika Pracowni Zakażeń i Wirusów Oddechowych (od 1995) oraz kierownika Krajowego Ośrodka ds. Grypy (od 1990)[1][2]. Kierowała w instytucie różnymi projektami badawczymi dotyczącymi problematyki grypy[3]. Była również profesorem w Katedrze Mikrobiologii i Immunologii na Wydziale Biologii Uniwersytetu Szczecińskiego[3]. Udzielała się jako ekspert WHO oraz Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego[2].
Specjalizuje się w zakresie mikrobiologii i wirusologii[3] ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień związanych z grypą[2][4]. Uczestniczyła w opracowaniu nowych technologii inaktywowanych szczepionek przeciwko tej chorobie. Uzyskała przydatne w rekombinacyjnej metodzie uzyskiwania szczepów szczepionkowych tzw. szczepy cold adapted wirusów grypy. Opracowała zasady zintegrowanego nadzoru wirusologicznego i epidemiologicznego nad grypą w Polsce. Zajmowała się oceną odpowiedzi immunologicznej po szczepieniu przeciw grypie w populacji ludzi zdrowych i w grupach podwyższonego ryzyka, prowadziła badania nad odpornością populacji na nowe warianty wirusa grypy oraz nad zmiennością tego wirusa[1][5]. Zaangażowała się w działania na rzecz upowszechniania szczepień ochronnych przeciwko grypie.
Była członkinią Komitetu Mikrobiologii PAN[3]. Współtworzyła i pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Polskiego Towarzystwo Wakcynologii, została też członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Higienicznego[2].
Została odznaczona Krzyżem Oficerskim (2004)[6] i Komandorskim (2010)[7] Orderu Odrodzenia Polski.