Liam Broady
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Liam Broady, badając jego różne aspekty i znaczenia. Liam Broady to temat, który wzbudził zainteresowanie wielu ludzi na przestrzeni dziejów, ponieważ ma znaczenie przekraczające granice i kultury. Od swoich początków do dzisiejszego wpływu Liam Broady był przedmiotem badań i debat, generując niekończące się opinie i refleksje. Idąc tym tropem, zagłębimy się w złożoność Liam Broady, analizując jego wpływ w różnych kontekstach i jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 stycznia 1994 |
| Wzrost |
183 cm |
| Gra |
leworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2014 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener |
David Sammel |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
116 (14 lutego 2022) |
| Australian Open |
1R (2022) |
| Roland Garros |
1R (2020) |
| Wimbledon |
3R (2022, 2023) |
| US Open |
2Q (2018, 2021, 2022) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
217 (6 sierpnia 2018) |
| Wimbledon |
2R (2018) |
Liam Broady (ur. 4 stycznia 1994 w Stockport) – brytyjski tenisista.
Jego starsza siostra, Naomi Broady również jest tenisistką.
Kariera tenisowa
Startując w gronie juniorów, Broady jest zwycięzcą Wimbledonu 2010 oraz Australian Open 2012 w grze podwójnej chłopców oraz finalistą juniorskiego Wimbledonu 2011 oraz US Open 2012 w grze pojedynczej.
Od roku 2014 jest tenisistą zawodowym.
Najwyżej sklasyfikowany był na 116. miejscu (14 lutego 2022) w singlu oraz na 217. (24 grudnia 2018) w deblu.
W 2015 roku zadebiutował w imprezie Wielkiego Szlema podczas Wimbledonu. Dotarł wówczas do 2. rundy, w której przegrał z Davidem Goffinem.
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (0–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 2011 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Luke Saville
|
6:2, 4:6, 2:6 |
| Finalista | 2. | 2012 | US Open, Nowy Jork | Twarda |  Filip Peliwo
|
2:6, 6:2, 5:7 |
Gra podwójna (2–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 2010 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Tom Farquharson
|
Lewis Burton George Morgan
|
7:6(4), 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 2012 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Joshua Ward-Hibbert
|
 Adam Pavlásek Filip Veger
|
6:3, 6:2 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP , Association of Tennis Professionals (ang.).
- Profil na stronie ITF , International Tennis Federation (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa , Davis Cup (ang.).